Web Zaman Damgası

ÇÜNKÜ UZUN UZA BIRAK

Çünkü bırak
Daha ben ben değilim ki
Bak gamzelerimde çok eskidi
Gelecek beni sildiği gün
Geçmişimde küçüklüğüm bekledi
Bırak işte
Sorma yorgunum ben bu işlere
Seni sorgulayacak kadar büyümedi nefesim
Henüz bize sen olmaya küçük sesim
Çünkü adımlarım ufak
Korkak
En acısıda yalnız bir sokak
Ellerim üşüdüğü gün
Dokunacağım günaha bırak
Yanacak zindanlarıma tutuklu
Kül olduğum ateşime ortak olmadan
Bırak
Çünkü sıcacık yürek sandığın
Bir gün soğuyacak
Çünkü alemlerden haberleşip
Yeryüzünde güneşe tutsak
Bana günah
Ziyanlar imzan atılacak
Çünkü işklime yalnız
Sonuma hikaye olacaksın
Geceme zifiri ay ışığı
Gündüzüme kavruk sıcak olacaksın
Canımı acıtacaksın
Çünkü beceremeden yırttığım takvimlerde
Anı kalacaksın
Bırak
İnsanlığın adım attığı bu toğrağa
Ne çöl yaptılar ne dağ
Ne umutlarım ormana döndü
Ne de korkularım bir tohumla düştü
Bırakta gençliğimi çocukluğuma
Yaşlılığımı kırk yaşıma iliştireyim
Titrek parmaklarımı bir uykuda
Düğüm boğazımı bir haykırışta
Atıp gideyim
Bırak
Çünkü gözlerim acır
Kıyamaz
Yüreğim ağlar;
Saramazsın...