Web Zaman Damgası

merdiven...

[ italik ][ikiyanayasla]
bir ses var...
arı azminde indiğim merdivenlerin
baş ucunda unutmuşum
bütün güzelliklerimi...

güzellik
sahiden güzellik diyorsunuz ya
acaba anlıyor musunuz
karınca ayağında beslemiştim
yüzümde ki tüm kusursuzlukları
küfrüm oldu bir zamanlar
ucunu tuttuğum yaşantılarımdan kalan
ekmek kırıntıları kedilerime verdiğim...

hep bir gemi süzülüşüyle tattım
şuhane bütün duyguları
hiç biri zaptedemedi içimi
hiç kimse tutamadı asi huylu
kor olmuş dizginini ruhumun
yandı herkes...

yıllar geçti içimden
ben hep dışında kaldım yangınların
buz tuttu bütün hislerim
öylesine soğudu ki bedenim
yaşım asırlardır aynı
güzellik diyordunuz ya
belki ben yarattım güzelliği
şimdi asaletten bile daha asil bir sessizlikle iniyorum
bir bir çıktığım bütün merdivenleri
çığlıklarımda boğulan binlerce şefkat
bir karınca azmindeyken kainat...

can-i