Web Zaman Damgası

damlaşık.

bir zamanlar.



damlalar biriktiyorum
gökyüzünün en karanlığında
güneşe bakarken utanıyor icim
pencerem hafif buğlu
korkularım beni idam ediyor



beyaz mermerler sıralı
kat kat tanımadığım onlarça insanla
sokaktayım ve binlerce iz kalıyor bana
çoçuk kahkahalarıdan gecer nefes nefese susuyor icim




köse başında berber bos ayna birde kırık tarakla
her yerde arabeks ben oysa müslüm derdim baba
ufaktan bir sigara cıkma ister buyur derim
gözüm acır göynüm yaraladır




dudağımda mırıldanma icim düzelir
yağmur omuzlarıma vurunca kendime gelirim
hafif aşağıya doğru kücük serceler kaçmadan beklerler
sonra siyah kedimi görürüm gece gibi asil dost gibi incedir



onu severim aklım ve yüreğim çoçuk gibi sevinir
arada öyle bakar arkamdan gözleri süzülür
hoscakal bile diyemem
ordan her gecerken titrer kirpiğim


soğukdu üsür
eve alamamki
annem kızar tüy bırakmasın der gibi
ama hep icim acır mutlu bakarken erken


sonra,



yol ikiye ayrılır
bir simit eski fırından
eskiden calışdığım cay ocağından
ince belli gül kırmızısı alev gibi cay yakar icimi



icim kalkmaz ayaklarım yere basmaz
yinede ruhum gezmek ister
istanbul bir güne sığmazki
gazeteler aynı bakarım almamki


bay pipo okumustum
bir ay önce ici hep cinayet
sıkıldım ortasından bıraktım
simdi cöpe giden değersiz oldu


sonra.


dere yolundan ıslanarak
kocaman caddeye sıçrayarak kaldırama
heryerime bitkinlik yapaşır
gözümde aynasız iki kölemle



dostlarla karşılaşırız
ayak üstü aynı sohbet
nasılsın cok sükür iyi
sen bunalımlardayım


herkez yoluna bakar
ekmek telaşı yağmurdan güzelder
damlalar keşke yere düşmese
benimde bir kaç ağrım var


kalbim delik zor nefes alırım
belim kırık merdivenleri sevmediğimden
ayaklar sakat fotbolda az düşerken
aklım deli çeşareti ve ölümsüz kuru sıkı



sonra


cicekciden gecerken
gözüm acır papatyalar incedir
laleler sarı güller aşk menekse saygı
keşke toprağından ayırmasaydın çiçekci



yüreği solar ici acır topraktı canı verir
solar berki gökyüzüne bakamazki tavandan
tüm kardeşleri yanında olsa bile
yağmur yapraklarına değemezki


sonra



dükkana gelirim eller paslı parcalı bulutlu elbisem
biraz calışırım görüntü kulağıma ağır gelir
ama ekmek taze ve bereketlidir
yorulur gövdem alın terim sulanır




akşam olur
sevda uyutmaz
gece olur
şiir gelir üsütür



ayrılık olur
ölünür
yağmur.



hep erken yağar -