Web Zaman Damgası

ZALİM YOLLAR

Maziye hasret duydum, ürkek baktım yarına.
Sandım kör kuyularda beni boğacak zaman.
Yıllar geçtik ten sonra uğradım diyarına.
Her şey öyle değişmiş; hatıralar toz, duman.
Dostlarımdan ayırdı insafsız zalim yollar.
Çağırsam gelir mi ki, gençliğimdeki yıllar.

Yıllar su gibi akmış, yeni vardım farkına.
Yüzümde ince çizgi, saçlarımda beyazlar.
Zaman canavarının kapılmışım çarkına.
Hazana döndüm şimdi, nerede kaldı yazlar.
Benliğimden ayırdı insafsız zalim yollar.
Yalvarsam gelir mi ki, gençliğimdeki yıllar.

Bu meçhule giden yol, bilmem nereye çıkar?
Gidenler gidiyor da, geleni gören var mı?
Bu meçhulün sonunda karşımıza ne çıkar?
Şu kısacık hayatta huzura eren var mı?
Sevdiğimden ayırdı insafsız zalim yollar.
Ağlasam gelir mi ki, gençliğimdeki yıllar.

Yollarımın üstünde ne han kalmış, ne saray.
Sersefil olmuş herkes, bir tarafa dağılmış.
Zifiri bir karanlık; ne güneş var, ne de ay.
Sanki bütün kainat üst üstüne yığılmış.
Her şeyimden ayırdı insafsız zalim yollar.
Beklesem gelir mi ki, gençliğimdeki yıllar.

Her yolcunun bir yolu, her yolun bir sonu var.
Verilen bunca emek, vuslata ermek için.
Duygulu insanlarda kalbin buruk yanı var.
Çekilen bunca çile bir gönle girmek için.
Hayalimden ayırdı insafsız zalim yollar.
Söylesem gelir mi ki, gençliğimdeki yıllar.

Sabri Koca