"KAN UYKUSU" isimli şiir 17.1.2018 16:02:41 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Kan uykusuna yatmış yedi veren topraklar Elini eteğini harmanlardan çekmiş altın rengi başaklar Sap saman Bacalardan özgürce çıkıp gökyüzünü Selamlayan dumanlar karaborsanın kisvesinde Emek erim erim erimiş hercainin elinde Yoksulun öksüzün midesine bayram ettiren Kuru fasulye nohut pilav Yanında bir kuru soğan bir lokma ekmek mi O artık yedi başlı canavarın midesinde Sevgi saygı hoşgörü veda ederken evrene Biz hep geçmişi yad ettik çocukluğumuza yerine yerine...
Vicdanınız el veriyorsa Anadolu’mun ücra köşelerdeki köyleri bir gezin Kandilleri yanıp sönen evlerin duvarlarında gün yüzü görmemiş bin türlü hüzzam kokar hüzün Ve insanların çehresinde kat be kat inşa kuran çizgilerin türküsü hazin mi hazin Kara kışı sağ salim bir atlatsınlar da Siz onları bir daha görün yazın Cıvıl cıvıl olur etrafı evlerin Rengarenk kelebekler Benek benek uğur böcekleri Yanmış yüreklere su serpen esintiler eşliğinde Zikir eden kır çiçekleri Kayaların kovuğunda palazlanan kınalı keklikler Ufuktan doğacak güneşin yolunu bekler...
Erciyes’in koynunda kar Eteklerinde berrak pınarlar Ah.. yar Ali dağı yıllar yılı içini çeke çeke Talas’ın böğründe hüngür hüngür ağlar Meğer ne yufka yürekliymiş erişilmez sandığımız Başına buyruk O asi görünümlü kocaman dağlar Şehrimin gerdanını süsleyen Kızıl ırmak Nice gelinleri yediği için mi yanakları al al Ey.. Erciyes’in bağrından kopan volkanlar Kapadokya’nın bacalarında hep Periler mi konaklar Sahi.. nereye kayboldu ? Gün batımına doğru deli taylar gibi Dört nala koşan lavlar Göçmen kuşlarla birlikte Sultan sazlığının kirpiklerine mi kondular Yoksa Şehrimin efsunlu kümbetlerinin Kalbine mi kamp kurdular...
Gel uzan şöyle bir umudun omuzlarına Soluna dön sessizce Sorma nedenini Soluklan biraz Bak geldim Güz gazeli diyarlardan Derin bir nefesle ciğerlerime çektim Fesleğen kokulu resmini Ruhum bayram yeri Söz verilmişse sevgiliye dönülmez ki geri Tenimde vuslata dair mutlu bir iz Yüreğimde yanar dağlardan hatıra nar kızılı köz Aklımı tırmalarken dilimde uhde kalan Henüz söylenmemiş bir çift söz Son bi gayret tutuyorum nefesimi Versem sen biteceksin Vermesem ben...
16 Ocak 2018
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.