Web Zaman Damgası

ÇOKLUKTA YALNIZ ÖLÜM

ÇOKLUKTA YALNIZ ÖLÜM

Lacivert bir deniz
ve saldırgan
ve hışırdayan dalga köpükleri
tırmalıyor imgemde bütün mavi düşleri

bir hamle daha
daha bir hamle atmak üzere
tekrar tekrar denemek için çekiliyor geri

hava kararmak üzere
uçuşan birkaç martı
belki de ölümün habercisi

karşı kıyıda bir deniz feneri
yanıp yanıp sönerken cılız ışıkları içimi ürpertiyor

iyi ki arkamı yasladığım koca bir kaya var
önümde uzayıp giden ufuk çizgisi
arkasında batan güneş
adeta cennet misali

eyvah
ne oldu ki
az önce başımın üstünde dolaşan bulutlar
aniden karardı
dalgalar da durdu
martılar çığlık çığlığa sessizlik istiyor

ve Tanrı
adeta bir maestro

deniz
gök
ve ufuk çizgisi evrenin en güzel senfonisi

o deniz ki
ufuk çizgisi arkasında
söndürür söndürmez yanan güneşi
bulutlar ardından belirdi bir aceleci yıldız
hele Türk’ün vazgeçilmez hilali yok mu
etmeye başladı dalgalarla en güzel dansı

yanaklarımda hissettiğim birkaç damla yaş
ya sinsice esen o rüzgâra ne demeli
acaba yağmur mu yağıyordu
yoksa
deniz mi kamçılıyordu kayalıkları

ne farkederdi ki zaten
yanaklarımı ıslatan ha yağmur damlası
ha rüzgarın dalgadan kaçırdığı katre
ıslanıyorum ya sana ıslaklığım gibi
iyi ki sırtımı yasladığım bu kaya da var

seni düşledim düşleyeli
imgemde dolaşan senleri yokluyorum herzaman olduğu gibi
ne yapıyor
nasıl yaşıyor
mutlumudur diye
yarım asra yakındaır hep sorguluyorum
ve kulağım çınlıyor
ardı arkası kesilmeyen bir uğultu

“yeterince ıslandın
bırak bu ütopik düşleri hadi imgene dön”

aldırmadan kulak çınlamalarına
eşlik ediyorum rüzgarın ıslığına
ve bir ağıt
dayanamıyor deniz
kabararak dalgaları
dövüyor güvenerek sırtımı yasladığım kayalıkları

iyi ki martılar gitmiş
en azından görmedi benim bu halimi

hilal’im de yorgun etmiyor dalgalarla dans
o aceleci yıldız
elimi uzatmıştım dilekler tutmak için
öyle bir kayıp ta gitti
sanki musallat olacakmışım gibi

eyvah
ben geceyi de tüketmişim
geçip giden zaman nasıl da etkiliyor kaderimizi

az sonra güneş tekrar doğduğunda
ben yeni bir hayata başlamış gibi
seni unutmaya çalışacağım

dur canım
hemen heyecanlanma
öylesine ağzımdan çıktı
seni düşlemek
seni hissetmek
nasılsın
kiminlesin
mutlumusun diye seni düşünmek
gündelik alışkanlıklarımın sadece bir parçası

elbette dahası var
bak kirpik diplerim de yanmaya başladı
uykum mu geldi ne

yok yok, onu demek istemedim
demem o ki
sensiz bir yaşamın ne zaman farkına vardım
işte o zaman kendimi ayıpladım

ahdettim
hayatımın kalan kısmını sana adamalıyım
ya da sensiz ölümün yolunu bulmalıyım

artık hava iyice aydınlandı
gece boyu sahilde
üstüm başım sen içinde kaldı

ağır adımlarla döneyim evime
şansım var ise
yolda belki birkaç sevenle daha karşılaşırım

ola ki
samimiyetsiz seven biri çıkarsa
az önce ayrıldığım sahildeki düşlerime
kaldığım yerden devam ederim

öf be
amma da sıktın
bırak ta bir an önce eve gideyim
gece boyu yanaklarımdan iyotlar sızdı
kirpik diplerim alev alev
gidip te yastığıma gömüleyim

sahildeki hayallerimi şifreleyip
koca bir çoklukta yalnız öleyim

Efkan ÖTGÜN
[ italik ]