Web Zaman Damgası

ben senin saçlarını tarıyorum

[ italik ]

kimselerin uğramadığı, kimselerin adım atmadığı,
kimselerin başlamadığı yollara çıkıyorduk şehrin dehlizlerinden
düşmeyesin diye, senin elini ilk tutan bendim
sen ve ben, tutuna tutuna yürümüştük
ümitlerin mavi gözlerine


*


seviyorum ,sevilmekten daha çok
başkasının seni sevmesinden de çok
herkesin yokluğunu kanıksayacağından
seni unutacağı zamandan daha çok


*


aynı hasretin çilesindeyim,
sende görüyorum,sende buluyorum umudu
yeniden var oluyorum senin yanında
sana geldikçe, seninle yan yana yürüdükçe,
sürgünlerin uzağına düşürüyorsun sancılı bekleyişleri
ben seni sır diye tutarken kalbimde,
sen beni tutup kalbinin çöllerine atıyorsun



*


sancılı gecelerin karanlığında yitirilmiş
son güzergahımsın
bunca ayrılıklar değil beni mutsuz eden
bir ummansın sen, sevgim uğuldar derinliklerinde
bir şahikasın sen , şevk ile yürürüm yokuşlarında
kalbi bir yakınlıksın


*


sen benim göğsüme koyuyorsun başını,
ben senin saçlarını tarıyorum
sessizce tutup iki yakasından kalbinin
ümitli bekleyişlerini anlatıyorum sana
iç çekişlerim senin bakışında değer buluyor sadece


*



katıyorum nefesimi ,sevgice bir tevekkülün dizi dibine
teslim alıyorsun ruhumu gizli sancılarla
söylenmemiş arzularımı kar tanesi yumuşaklığında
tutunuyorum sana, adını söylediğim her fısıltıda


*


susatıyorsun beni ama kimseye dert yanamıyorum
sade sana gösteriyorum dudağımın çatlağını
suyum oluyorsun ,sustuğum sen ,susadığım sen
ekmeğim oluyorsun, çorbam, tadım tuzum…


*

bir rüyanın görülme safhasında
önce yumalım gözlerimizi, uyuyalım, uyuyalım,
ruhumuzun bütün imkansızlıklarından arınıp
gidesiye kadar uyuyalım
mutlu düşlerin, parlak gümüşlerine
bakışların tatlı gülüşlere durduğu zamanlara
ayak altına kor değmiş karlar gibi eriyelim
aynı sırra tutunup ,sonsuz akıbetlere


*

ne kuytularda, ne gölgelerde, ne kapılar ardında
ne duvarlar arasında
beraber örüyoruz saklı bahçemize giden yolu
hayallerimizi, sevdalarımızı, heyecanlarımızı birlikte saklıyoruz
deli dolu zamanlarımızı beraber
çiziyoruz şehirleri, denizleri, gölleri, nehirleri,
umutlar senin avuç içlerinde büyüyor
dönüşlerimin hepsi sana ,hayaline, hatırana


*

yürüyorum sessizce şehrin kaldırımlarında
ak köpüklü bir deniz gibi alıyorsun beni
mavi gözlerine katıyorsun
derinlere çağırıyorsun cam tanesi ümitlerimi
geçiyorum başka ummanlardan
terk ediyorum şehrin caddelerini


*


elimde fırça aynı, boya aynı,
aynı tabloyu tamam etmekteyim hala
aynı aynanın gamzesine düşüyor nazarın
aynı zamanı harcıyorum nefes nefes
yüreğimin terini aynı hasretin içine akıtıyorum


*


toprak ve ateş kadar doluyum
sevmeyi en çok hak eden kadar dolu dolu
sevildiğini bilenlerin farkında olduğu kadar

*
redfer
[ /italik ]