"Dikenli Gül" isimli şiir 4.1.2018 20:54:08 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Sanki canın sağ gibi Ama nefesin ölüyor gibi özlüyor insan
Sen dikenli gül Bense yüreğimle ateşi saran bir ırmak Kurumuş bir yaprak Sesi kısılmış bir şiir Ve sonra Ürkek bir şiire yüreğimle sarıldım Ölmek o kadar basit kaldı ki yanında
Kanadı kırılan her kuşun ağıdıyım ben Ahım olsun And olsun Bir dilin öz yurdu gibi Üşüyen yüreğime senin yüreğini örterek yaşıyorum Sen yoksun Göğsümde bir sızı Bir şiiri yüreğimde idam ediyor
Fakat insan en çok kendi içinde ölüyor Sonra içindeki mezarlıkta çiçek açmasını bekliyor Bir çiçeğin suya hasret kalması gibi Yüreğime batan dikenli gülde aradım seni Yüreğime ne kadar uzaktasın ki Yüreğimin coğrafyası hep kış Bense ölü bir coğrafyada Doğacak güneş gibi sevdim seni
Ve biliyorum Senin yükün yalnızlık kadar ağır Benimse sen kadar Sen taşıyamadığın sevdayı Ben içime atarak taşıyorum Hiç günahına girmeden Bir çok sevdanın ahını aldım Göğünden kovulan bir maviyim ben Dilimde kırağı bir özlem Ve dikenli bir gül Sen yanımdan vuruyor beni
Artık yaşayacağım hiçbir şeyimsin Ahın kadar günah işledi yüreğim
ibrahim dalkılıç
04.01.2017 20.40 izmir
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.