Web Zaman Damgası

YEŞİL ÇİZMELİ ÇOCUKLUĞUM

Çocukluk günlerimde
Bir çift çizmem vardı benim
Bir perşembe günü
Babam almıştı
Nazilli pazarından

Kel alaka belki ama
Bu çizmeleri elimden
Ayağıma almak
Sanki ayırmak kadar
Zor olmuştu bir soğanı
İncecik zarından

Karacasulu
Hafız amcaların dükkânından
Satı aldığımız
Bu yeşil çizmeleri
Ayırmamıştım birkaç hafta
Gece gündüz yanımdan
Kucağımdan… Yatağımdan…

Her şeyin
Tadı bir başkaydı sanki
O yeşil çizmeli günlerde
Dostluğun da
Kardeşliğin de
Dalgın dalgın köpürürdü zaman
Coşardı pamuksu gönüllerimiz
Saf saf fokurdayan
Duyguların eşliğinde

Âdeta hayat
Bizi yutan bir oyunun
İçerisinde kurulurdu
Söğüt dallarından atlarımız
Uzun taşlardan
Kamyonlarımız olurdu

Öyle geçerdik ki kendimizden
Hayalleri
Yıldızlara değen çocukluğumuz
Bazen bir metrelik
Bir dalın üzerinde
Bazen bir karış bir taşın
İçerisinde kaybolurdu

Ah o yeşil çizmeli çocukluğum
Daldan atım
Taştan kamyonum
O küçücük çizmeler
Bilmiyorum
Şimdi nerdeler

Sadece bildiğim bir şey var
Kesinlikle içimdeler…

Mesut ÖZÜNLÜ