Web Zaman Damgası

Benden Başkasına Canım Deme Ne Olursun

karanlığın yırtılan kesesinden kedi gözlü
bir bebek doğuyor
iki uç yörüngesinde
sallanan baldırlarından kaderin
ve
şeytanın dölü insanlığın tecrit duruşlarından
melaikerin çığlıklarına sızıyor…

arka kapıyı çarpıp sokağa fırlıyor
sıyrılıp sökük çorabından Lilith
delikan kasıkların liflerini kurutana kadar
çürümüş döl yatağana çekerek…

kırılıyor kanatları
yüreğime ram olup yağan meleklerin
her yeri karanlık bir is
onca nefsin karışımından taşan
günah kokusu kaplıyor

susuyor rüzgar
utanıyor dilleri sevdayı çığıran şarkıların
nihavend güftesi şiirimin tam ortasından
gecenin içine bölünüyor

canım deyişler
gülüm yazan eller
sükut döküyor masumiyet
ah !Kapayıp yüzünü elleriyle
ayın kısık gölgesinde ağlıyorlar

oysa !Ne çok sevmiştim ben
canım diyen dillerini
gülüm yazan ellerini
menevişlerinde çırpınan sevinçlerini

şimdi beynimi kemiren soruların
dehlizlerimin telaşında parçalanan sessizliği
dibine vurduğum bu batakta
ah!Öylesine mağrur öylesine acizken
ben sana
yüreğime banan bakışlarında parçalanıp
canıma okuyor

kucağımda başka türlü ağlayan
diğer bebeklere benzemeyen bu bebek
kimin rahminden uçurum diplerine düştü
acep!
ve neden künyesinde senin adın yazıyor ?
offf!Kafamı çalkalayıp bulandıran
bu dipsiz başsız sorular

kaç kadehte ayarttı seni
yaldızlı teniyle Lilith
kaçıncı iniltinin beyazı akan gözlerinde
sayıklıyordun! Söyle
nasıl !Yanıldın böyle?
bu günah , bu pişmanlık!
utanca duran çehrende
acizliğime sığınmış acizliğinle !Sen
ne yapabilirim ki şimdi ben
bizim için senin için?
ayaklarımı versem sana
yürüyemezsin
gidemezsin çıkmazlarımdan
yüreğimi versem
hepten çökersin altında kalır taşıyamazsın ki!

Sıyırdın sen yılanı eskimiş gömleğinden
uzatıp çatallı dilini tadına
emdi sana büyüttüğüm sevdamın
iliklerini dokularında

Kızılırmak mıydın ! Nil mi yoksa sen?
çatlamış debilere tüm coşkunluğunla
hayat taşıyan
çoraklaşmış çanakları cansuyunla yeşerten
Kevser miydin?

oysa! Ne çok sevmiştim ben seni
ellerini
ah!Bakıp bakıp doyamadığım yüzünü
sadece ellerine yüz yıl yanacak kadar !
seni
sırf ellerin için
yokluğunun eşinde yüzyıllar yatacak kadar
ah !Ne çok sevmiştim seni

gözlerini söylemi yorum üstelik
ve
uğrunda canımı verebiceğim
nice güzelliklerini

gamzelerinde kıvrılan kirpiklerimin
kopan mızrapları deliyor
şimdi aşkımın kozasını
henüz bir ceninken
ve tamamlayamışken yaradılış serüvenini

günbatımın ağzından
yeşil yollar akıyor yarım kalan ömrüne gençliğimin
bak!
anemonlar kopup doğasından
intikam alırcasına yüzüme çarpıyorlar

topuğu kırık rugan bir tahtaravellinin
uç yörüngesinde öylece sen
çekip gururumdan alamadığım
sen geçtikçe ah!Kendinden
yarı yılan azması dişinin tersine dönen gözlerinde
çakılıyordu çocukluğumun seni yazdığım
duvarlarına üçgen çarmıhlar alev alev

ürperen ruhumla
yinede yılmadım
Yalvardım diledim Yaradan’dan
duaya açılan ellerimle
af !Diledim senin için

şehitlerin toprağı yıkayan kanlarıyla yıkadım
segah fasılların
nefesiyle ruhuna üfledim

sabalar doğdu sessizliğime kâh
kâh şafak guslederken Muhammediye’lerle
safir bedenini
Yaradan’a yalvardım

bir kızıl keşişin ellerinde vafdizden kovulan
şeytanın oğlunun
kesik kesik ağlama seslerinde
insanlığımdan utandım
çocuklar günahsız doğarlardı
oysaki !Ayeti Kerimler de anladım

kollarıma aldı oğlunu ana yüreğim
sabah ezanlarıyla çığırdım kulaklarına adını
döndü birden bire gözleri
teni ak akça kara kara gözleriyle
öylece baktı gözlerime

günün ilk sızısı çöktü birden bire
bir gül kokusu
Ilık yağmurlar sonra
Allah isterse eğer Kızıldeniz tersine akarmış
anladım canım anladım
kutlu peygamberin ümmeti aklanırken ayetlerle
Selim anne dedi bana !Anne
yere saçıldı Lilith
bir daha kovuldu tüm dergahlardan
iki başlı yılana dönüşür dönüşmez
geçti yedi kat yerin dibine
zincire vuruldu tüm şeytanlar

dindi tüm korkuların uğuldayan karanlığı
dindi göğsümün ağrısı
hepten sana benzeyen bir oğul verdi bana
Yaradan
senin oğlunu
ebedi uykularımın kundağında kaynıyorken
ak sütüm
anladım canım
Allah kimseye kaldıramayacağından fazlasını vermezmiş
anladım
ve
biliyor musun canım tüm bunlardan sonra
vakit gitme vaktidir
gittikçe tekleyen yüreğimden

utanma ağlama !
kaldır o güzel başını elif elif bak
gözlerime! Bak
son isteğimi söyleyeceğim sana
ah !Güney süzülüşlerinden yurdumun
bakire sabahlara çıkan pişmanlığım
durgunluğum
en çok da canım
biliyor musun canım deyişleri
sen öğrettin bana
canım

ah!Melaikelerin şerbetinden kanasıya içtiğim
vasiyetimdir
benden sonra kimseye canım deme
ne olursun!