Web Zaman Damgası

Kâlbimin Sahibi

Kâlbimin Sahibi

Hey kâlbimin Sahibi! Sen bana bir acısın.
Şu gözlerin gördüğü en büyük yalancısın,
Bilmem bu hâllerine, niye ki sabrederim,
Biraz uzak kalırsam, dolup taşar kederim.

Küçük yalanlarınla şansını çok zorlarsın,
Sana sevgim olmasa ancak böcek kadarsın.
Hiç söz dinletemedim, kâlbimi esir aldın,
Şu gönlümde dert oldun, kör gözlerimde, altın.

Madem gönlüme girdin, sus da rahatına bak!
Bunu nasıl yaptıysan, kâlbim artık bir tutsak.
Niyedir bu cilveler? Sanki çok mu özelsin?
Cadıda bile vardır, şu elinle şu ayak.

Kâlbimi çok yorarsın, kapımı çalıp durma!
Hep de çile çekerim, varamam rahatıma.
Yine küseceğini bilmezmiş gibi yapıp,
O incecik kollarla beni tutup da sarma!

Bir gülüşünle bile, içimdeki o kâle,
Bir viraneye döner, geliverir ne hâle.
Bu nasıl bir cesaret; kendini ne sanarsın?
Kâlbimdeki bu halin, tarih yazan bir lâle.

Söyle be elâ gözlüm! Dost musun, düşman mısın?
Açılmayan gül gibi, rengin anlaşılmazsın.
Kader senle yazılmış, şansıma sen düşmüşsün,
Kâlbime taht kurmuşsun, isterim böyle kalsın.

09.12.2017

Mehmet Semercio