Web Zaman Damgası

Uyanış Provası

...
Anladım ki aşka ağaran kadife bir gecenin dışında,
Bütün uyanışlar...
Güneşi düşük doğumkara hamile
...

Aslında her gece,
Sonsuz bir muştuya
Son noktasına uyanış provasıydı...
...

Kelepçelerin karasına el pençe divandı yüzümüz
Alnından öperek uyanmalıydım müstakbel bir şafağın
Bir yanım en uzun akşam
Bir yanım kayıp bir sabah
Geceye merhem bir şems,
Ve ayetler sürmeliydim dudaklarıma
Hangi baharı, hangi yazı
Ve hangi hazanı ertelenmiş ki bir başağın
Nerde bir amana
Nerde bir yangına iki satırlık rüzgâr taşısa mahşer
Söndürmeliydim çok şükürlü,
Bir çift göz ile
...

Ama zaman bir ceset gibi soğuk!
Tebessümü donuk bir aynanın yüzünde
Buz tutmuş seneler
Hantal bir ateş kanatır sanki dağ
İbrahimi bir gül üşür ateşlenen yüzünde sevdanın
Mahrem yürüyüşünde adımlar...
Adresi belirsiz bir hükmün, 
Kaygısından habersiz!
Bir bilinmezin ç’ağına doğru yol almaktalar!
...
Ne kadar mücella olsa da gökkuşağında renkler
Sanki dikta bir uykunun eşiğindeler
...

İnayetin iyi niyetini kıyılara sürüklüyor dalgalar
Günahlar boğuyor, yıldırıyor zavallı kalpleri
Asr-ı saadetten bir çivi çaksan göğsüne
Kanayıp kanatlansa hücrelerin
Her hazan dağları yeniden boyasan  
Rengarenk çiçeklerle donatsan bahçeleri
Esrarına yürüse köklerin
Kuşların neden böyle tedirgin,
Neden böyle ivedi davrandığını
Solmayan muhabbetini güllerin
Aşka revan çığlıklarını bir duysan!
...

Yerle gök arası bir menzilde
Dur durak bilmeden yol alıyorsa gece ve gündüz
Soluk alıp veriyorsa yıldızlar
Alevleri göğüslüyorsa sular
Her dem O'na kanayan bir damar
O'na akan aşklar vardır.
...

Anlamsız satırlarda şımarık adamlar doğuruyor,
Şimdi zaman
Küçüldükçe bir masal canavarı gibi
Yutuyor kendi kendini rüyada
Sallanıyor bir beşikte
Gözleri gökte aklı kuyudaydı ama
İlla düşmeliydi
Uyanmak için...



....rb...