Web Zaman Damgası

Düşündüğüm

Sevdigim şehirleri düşündüm
Ankara Diyarbakır Antalya
Ah birde hiç ayak basmadıgım batum
Kerkük ,ü türkülerinden sevdim
seni yoklugundan sevdigim gibi
dizeler yazdım tahta masalara yoklugunda
ölüm kapımda misafir ah yosma halceli kadın
işsiz erkeklerin çignedigi kaldırımlar
Ankara tıp ve hastalıklarım
ben ankarayı sevdim mavi gözlü asker bakışlarında
sıhhıyede köprünün altında bir çay içmişligim olmuştur sensiz
sıcaklıgın yanı başımda ,koca ankarada kimsesiz.
Biliyormusun acılarım var benim yetmezliklerim
nerde kaldın özgürlügüm söyle bana
hani emekçiler güleşleçecekti bu ülkede
kadınların saçları özgür
türküler dinliyecektik mor menekşe entarili kadınlara dair
bahçelerinde ceviz agaçları
geçiverecektik zamanın ötelerine
papuçları kırmızılı bir çocuk 23 nisanda
ötelere taşıyacaktı umudu
öyle olmadı ani geldi ölüm
daglar nehirler yerinde kaldı
yiten sen oldun düşündügüm.