"SON ÇUKUR" isimli şiir 6.6.2018 09:51:53 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Yaprakların sesi karışırken ezan sesine Öylece kala kaldı avuçlarımda duâlar Yollarımı kesmekte rüzgarın son busesi Artık yoruldun diyor hiç durmayan selalar Kim kalacak kim yatacaktı açılmış son mezarda
Sonbahar yaprakları yağıyordu üstümüze Kesik atıyordu dallara en keskin bıçaklar Alev rengi parmaklarım koparıyordu umutları Kor ateş sıcaklığından daha sıcaktı ayaklar Sade kuru dal kalmıştı suskundu tüm saçaklar Ben mi ? bir divane cami minaresinden haykıran Ulubatlı Hasan yüregi ile göklere bayrak asan...
Toprağın altı da üstü de bir degildi iki cihan Cennet de cehennem de sanma iki elma yarısı. Çalı çırpı ottan degil degil sukut etmiş mabetlerimiz Ateş bir o kadar yakın rüzgar bir o kadar uzak mıydı İrkildi ellerimiz kesişirken yer ve gök aynı hizada Açıldı kucak kucak topraklar göründü son çukurda
Yazan;Selma Çanakçıoğlu 19 Kasım 2017
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.