Web Zaman Damgası

Uçurtma

Uçurtmalar uçarken rüzgarın kanadında
Kahve gözlü o çocuk gökte bir baba bulmuş
Anlamış ki yaşamak artık şeker tadında
Söylemek için bunu hemen yola koyulmuş

Serçeler bacalardan avuçlarken dumanı
Saman kokan evinde annesine sarılmış
Kerpiçten kopan sevinç kaplayınca her yanı
O habis yoksulluğun kafatası yarılmış

Anne bir baba buldum, demiş yolda gezerken
Uçurtmalar yapacak uçacağım sonsuza
Kadın doğrulup bakmış, unu taşta ezerken
Ruhunun ortasında acıyı basmış tuza

Mor halkalar oynamış gözlerinin altında
Ucuz bir tebessümle kavramış ellerini
Saklamış hakikati dizlerinin altında
Demiş, görebildin mi babaların yerini

O an bir ses işitmiş çocuk kendi içinde
Yirmi dokuz harf ile okşamış saçlarını
“Uşak için de hayat, bir efendi için de
Aynıdır oğulcuğum, kimse bilmez yarını

Sen ektiğim tohumsun, ruhuma tane tane
Güneş bize doğunca yeşerecek yaprağın
Ki bahar gelecekse her çiçek bir bahane
Umut daha yücedir zirvesinden bir dağın
O yüzden umudunu hiç yitirme ey oğul”

Avuçlarından öpmüş okşamış hülyasını
Sen benim babam mısın demiş o gaip sese
Tebessüm aydınlatmış karanlık dünyasını
Bütün çocukluğunu yüklemiş bir nefese

Sevginin kokusunu çekip ciğerlerine
Annesinin tasından içince yoksulluğu
Çalmış aşkın türabı, bir orkestra yerine
Dans etmiş sobadaki çaydan yükselen buğu

Her gün bulsam bir baba öpse yanaklarımdan
Diye hayal kurarken kendinden saklanarak
Hayalin zirvesinde göğe dokunduğu an
Anneciği seslenmiş; odun getir oğul, kalk

Duvara vurmuş aksi odunluğa varınca
Bütün kötülükleri yenen babacığının
Anlatmış güçlü adam, nasıl taşır karınca
Ucunda tüm dünyayı bir umudun tığının

“Ne kışlar göreceksin, üşüse de ellerin
Gözlerindeki ateş yanacak inanırsan
Bir gün titreyip kalbi yetimler için yerin
Bir gün kendi özünü bulacak elbet insan
O yüzden umudunu hiç yitirme ey oğul

Eğer ki inanırsan madde sana ram olur
Her çilenin sonunda Hak kapısı açılır
Eğer ki inanırsan yeis de haram olur
Fışkırır nimet yerden, gökten rahmet saçılır
O yüzden umudunu hiç yitirme ey oğul

Kaldır başını yerden yetimleri sen güldür
Sen sevdikçe her gece yanına geleceğim
Aşka yatak ten değil, kavrulan bir gönüldür
Ben de seni daima yanımda bileceğim
O yüzden umudunu hiç yitirme ey oğul”

Dinlemiş nasihati babanın kucağında
Mutluluk saçlarına dizilmiş hevenk hevenk
Uyuyup kalmış çocuk bir yürek sıcağında
Küçük avuçlarında bir uçurtma; rengarenk