Web Zaman Damgası

pavlodara gecikmiş veda

Söylenir mi hala
“vedaların yasaklandığı apartmanlarda”
duvara sabitlenmiş radyo kutularından kurtuluş şarkıları
“Ah Katyoşa”

Zamanın donduğu duvarlarda hasret müsellem
Siyah beyaz resimler
ve köşede bir piyano
kulağımda hala çınlayan şarkısı
billur sesiyle kadının söylediği ;
“gözümün karası"

Vefanın resmini çekik gözlerinde yakaladığım temsili anne
tabure üstünde içtiğim sütlü çaylar ve ahududu reçeli
anladım ki sevgi yüreğe gömülü hazine
Ah Pavlodar göz seli olup son kez akmaz mısın ?
bir İrtiş görkemiyle tozlu anılarımın üzerine

elveda ürkekliğimi gizlediğim tramvay izbeleri
donmuş camlara avuç içimle yaptığım şekiller
ve durağı kaçırma riski
elveda suskularım , boran öyküleri
hicranım steplerin yalnızlığı kadar eski

ey gençliğimi , biraz asiliğimi
bolca kırgınlığımı
bürudetine emanet ettiğim kent
soğuğun annesi,ayazın prensesi
dilimde sana dair ne türküler bestelenir bir bilsen
bir bilsen sen de ağlarsın , irtişin kıyısında
kendi kıyında
gel seninle anlaşalım , ben susayım biraz
sen ikimizin yerine ağla
sırrımız gizlensin nehrin buz tabakasının altına
Pavlodar elveda..


farzımuhal


Gözümün karası
https://m.youtube.com/watch?v=xQMsrXWJgoc

Katyoşa

https://m.youtube.com/watch?v=uzCleIHK2lU