Web Zaman Damgası

YALANSIN...

Bu hain geceler sükutumu bozmaya yetti
Belki gecelerin sucu var belki yok
Beklide sukutumu yokluğun bozdu
İçerimde seni çınar gibi büyütürken
Hangi yana dönsem sana dair anılar
Hangi yana dokunsam gözlerin ruhuma zindan
Hücremde yalnız değildim
Çünkü içerimde sen varken benim için
Zindan cennet bahçesi gibiydi
Sen güldüğün vakit ruhum kanatlanır
Bedenim dört duvara sığmaz olurdu
Gülüşün hayata yeniden bağlardı beni
Göz yaşlarını her döktüğünde
Her damlası yüreğime kezap olur akar
Beni yeniden yaralar içinde bırakırdı
Kahır mektuplarını yazardım
Bu günümden yarınıma
Hep hüzündü satırlarım sıra sana gelince
Cennetin güllerini eklerdim
Kelimelerimde hüznü söker mutluluklar eklerdim
Çınar gibi büyüdün içerimde
Ben benliğimin her zerresinde
Seninle kuşatılmış durumdaydım
Ay doğardı üzerime yıldızım sen olurdun
Güneş yakardı tenimi
İçerimi sen ısıtırdın
Yokluğunun mateminde
Seni hayal ederek senli hayallerle nefes almayı öğrendim
Umut etim umuduma yenilmemek için direndim
Çünkü hayatım seninle anlam mana yüklenmişti
Sen içerimde büyüttüğüm çınarı
Gözlerini gülüşünü gül çemalini benden çevirerek
Kuruttun…
Bir enkaz bıraktın yüreğimin içinde
Oysa hayatımın geri kalınını da enkaza çevirdin
Ne şarkılar nede şiirler
Hatta mutluluklar dahi artık solan yanımı
Yeniden canlandırmaya yetmiyor
Oysa sen vardın içerimde oysa senle hayat anlam mana yüklüydü
Hayatıma dair tüm anlam ve manaları söküp gittin
Senmi beni yok ettin ben mi seni
Anlayamadım bilinme bir nefesin içerisinde
Debelenip duruyorum
Aklıma her gelişinde deli yanım ayaklanıyor
Yüreğim sukuta boğuyor benliğimi
Susuyorum suskunluğumun içinde bitiyorum
Oysa ben bitmeyi ne kadar çok isterdim
Beni hep caydıran ve hep yarı yoldan çeviren
İçerimdeki sendin
Şimdi beni engelleyecek hiç bir şey kalmadı
Sayende içerimdeki çınar ağacına küstüm
Hayata küstüm dünyaya kütüm
Ben aldığım nefese küstüm sayende
Yağmur yağıyor şimdi sensiz olan bu şehrin üstüne
Ben ıslanmaya başladım bile
Önceleri olsa koşarak kaçardım sığınırdım bir yerlere
İçerimdeki sen benim ıslanmamı isterdi
Şimdi ise ıslanmak için ağır adımlar atıyorum
Üşüyorum
Oysa sana sarılarak ısınırdım serseri soğuklarda
Oysa sığındığım limanımdın
Her şeyden kendimi sakınırdım
Sırf seni bir kere daha görebilmek için
Sana adadım hayatımı
Nefesimi seninle pay eylemiştim
Neden .
Hangi namerdin limanında aldın nefesi
Hangi şerefsiz geminin kaptanı oldun
Hangi onursuz düşüncenin şerbetini içtin
Hangi yemin sana verdiğim yeminden üstün geldi
Gözlerin benden başkasına bakmayacaktı
Elerin benden başkasının ellerini ısıtmayacaktı
Haram dudakların değmeyecekti hiçbir namerdin eline
Ve gülüşün sadece bana mahsus olacaktı
Sen benimdin tıpkı benimde senin olduğum gibi
Sen ihanet ettin
Tıpkı kışın ortasında yağan yağmur gibi
Tıpkı yazın ortasında yağan kar gibi
Her nefes şaşkın kaldı
Ben ise senden sonra öksüz kaldım
Artık baharların yalancı yüzüne
Yağan sahte yağmurlara
Suni sevdalara
İhanet dolu mutluluklara
İnancım kalmadı
Hayatın ,nefesimin son virajlarındayım
Artık hüzün şarkıları dinlemiyorum
Artık efkarı gamı söküyorum hayatımdan
Artık içerimdeki büyüttüğüm çınarı
Söküp atıyorum
Hey hat
Aç hayat kollarını ben geldim
Sevdalar mum gibi esen her rüzgarda sönüp yeniden yandılar
Ben ise artık her gece bir sevdanın
Mumunu yakıp yeniden söndürmeye geliyorum
Sevinin...