Web Zaman Damgası

BENİM ANNEM

KADRİYE ANAM

"Bu ananız var ya bu sizin ananız çocuklar,
En büyük acıların altından kalkmıştır, yine kalkar..
En derin kuyulara düşüp çıkmıştır, yine kendi çıkar;
Can oldu bir ömür garip usta ile çocuklarına,
Yine de duymadım hiç geçmişe bir lanet okuduğuna.

Ben çok çalışır yorulurdum evet gurbette amma,
Ananız ise durumdan vazife çıkarıp kendi başına,
Babalık da yapardı size, analık yetmezmiş gibi sabırla...

Kimsesiz sabahların körüyle dost olup keçileri sağar,
Millet uyurken daha ayazda tüm çamaşırları yuğar,
Gözlerini ovup-gerinirken daha tembelce kimi insancıklar,
Ananız çapa çekerdi bostanda, çiğ düşmüş taşa, toprağa...

Hiç unutmam çocuklar galiba bindokuzyüzyetmişli yıllarda,
İşssiz kalıp da sılaya dertlerimle geri döndüğüm akşam,
Bir yıldır süt içememiş siz cılız ve sıska çocuklarıma,
Ananız satılmış keçiler yerine, kendi göğüslerini sağar...

İşte böyle canlarım, benim can kuzularım;
Çook çileler
çektiyse de gurbet ellerde
Sıvacı ustası babanız Elmas Usta:
Terazinin diğer kefesine ananızı da koyduğunuzda,
Kadriye Ananız cefada her zaman benden ağır basar;
İşte bunun için durur cennet, ananızın ayakları altında!"

Yalçın Öner

Not:Bu şiir tüm annelere atfedilmek üzere yazılmıştır.
Vatan sathındaki ve dünya üzerindeki tüm annelerin 'Anneler Günü ’ kutlu olsun.


« Önceki Şiir Sonraki Şiir »