"YERYULA (GÖKKUŞAĞI)" isimli şiir 7.6.2020 09:53:34 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
YERYULA(gökkuşağı) Bizim buralarda gökkuşağına yeryula denir. Rüyanın ruhu manasına da gelir. Öğretmenlerim dedelerim İstanbul’u Sanki bize rüyaların şehri gibi anlatırlardı… Bizde küçüklüğümüzden beri hep İstanbul hayali ile yaşadık.
İlk defa İstanbul’a gidiyorum. Otobüsün sol camından etrafı izliyorum, Saniyelerin çizdiği resimleri seyrederek.
Bıyıklarım yeni terlemişti. Ne uzun saçlarım vardı. Rüyalarımın şehrine varmak üzereydim ki Birden o yeryulaya benzeyen, Her renkten ışıkların yanıp söndüğü, Altından martıların geçtiği, Vapur düdüklerinin çaldığı, Mavi bir yılan gibi kıvrılan boğaz Bu demek!
Ya öğretmenlerimin, tarih anlatırken, Halide Edip’in Kurtuluştan önce, Attığı o meşhur nutkun olduğu yer, Sultanahmet. Kubbeler, göğe füze gibi dikilen minareler, Müzeler. Topkapı sarayı, sanki içine, rüyanın ruhunu gizlemiş! Ya Ayasofya, Haçtan hilale dönmüş! O çınar ağaçlarının; Dünyanın dört bir yanından gelen, Her renkten her kültürden insanları serinleten gölgeleri…
Haydarpaşa; A o resmini çizdiğim kız kulesi karşımda! Güneş bir taç gibi duruyor başında, Bana hoş geldin dercesine.
Rüyaların ruhu İstanbul, Yeryula gibi gerilmiş duruyor, Cennetin penceresinde!.. Yusuf Yılmaz
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.