Web Zaman Damgası

GÜLE GÜLE

[ italik ]
Şimdi kapım çalsa
Sen! Ah! sen gelsen diyorum

Ne çok özledim bana bakan çocuk gözleri
Gülüşünü, kızışını hele o muzip yaramazı
Aklımda o ilk rastlantı
Deli deli esen rüzgar
Sen! Sahi hala anlamış değilim biliyor musun
Meltem miydin kasırga mı

Önce ılık bir dokunuş
Sonrasında yıkıp harabeye çeviren...
Yok yok bu sen olamazdın
Ya bu sözler sen değilsin
Ya da o bakan gözler
Hangisi gerçek hangisi rüya
Dipsiz bir meçhuldeyim

Bu son mektup bir kabusum olmalı
Birazdan uyanacağım
Uyanacak mıyım
Elimde beyaza akıttığın vedan zehir
Göz bebeklerimde oluşan bu nehir
Silinecek mi kelimeler gibi

Susma ne olursun
Bir dokun yine
Bin yaşayayım
Bir şeyler söyle
Kabusum olmasın geceler, günler
Hayat ise melodram

Sen çiz
Sen oyna
Güle güle gel
Güle güle
...
Veda sözün değil, aşka haykırışın olsun yeniden
Özgür ve asi
Gül sevgili aşka, sevdaya, bana
Yine yalnızca bana
Ne olur

Sil, akıtma, koyma ayrılığı aramıza
Bu son mektup
Bu sessiz elveda
Doymadım sevgili doyamadım sana

Bak her şey sende kalmış
Beni maziye götüren el
Ellerim sana doğru
Lakin kucaklar dondurucu soğuğu
Susan sözlerim
Özler gözlerim

Bahçemizde filizler
Her taraf çiçek çiçek
Sanki birazdan kapım çalacak
Ve o haylaz çocuk yine gelecek
Güle güle sevgili
Sen hep bendesin
Güle güle
Güle güle.