Web Zaman Damgası

URFAM-3

Hayatlı evleri, nehitten taşı
Eşsiz eserlerle mamur dört başı
On iki bin yıldan fazladır yaşı
Tarihten ezeli şehirdir Urfa’m

Kültürle yoğrulmuş bu şehrin harcı
Yârine şirindir, ağyara acı
Yiğide haz verir, namerde sancı
Dosta bal, düşmana zehirdir Urfa’m

Urfalı doğulur, sonra olunmaz
Bu şehrin başka bir dengi bulunmaz
Candan başka bedel ile alınmaz
Paha biçilemez mehirdir Urfa’m

Formasında renkler: yeşil, sarıyla
Karaköprü ve de Suruç narıyla
Labirent misali sokaklarıyla
Her yönüyle cazip, teşhirdir Urfa’m

Suyu ateştendir, çiçekler gülden
Balığı odundan, çamuru külden
Gören ayrılamaz Balıklıgöl’den
Mucizesi hâlâ zahirdir Urfa’m

Ün salmış Nabi’yle edebiyatta
Önderi pek çoktur maneviyatta
Yedi peygamberle ilahiyatta
İlmen çok derin bir bahirdir Urfa’m

Kebabı yanında yayıktır ayran
Kaleye çıkılıp edilir seyran
Görenleri o an kendine hayran
Bırakıp şaşırtan, sihirdir Urfa’m

Ahali çalışır kendi halında
Gözü yoktur, olmaz; elin malında
Unutulmuş birçok sanat dalında
Doğuştan ustadır, mahirdir Urfa’m

Müzikte makamı ve güftesiyle
Sıra geceleri, çiğköftesiyle
Tanınır o billur, yanık sesiyle
Hoyratta nefesi, cehirdir Urfa’m

Namı yürümüştür civanmertlikte
Anlatılmaz öyle üç beş dörtlükte
Misafire ikram ve cömertlikte
Coşkuyla çağlayan, nehirdir Urfa’m
Sanlıdır, Şanlıdır, Fahirdir Urfa’m

Mustafa GÜL (Hamdi)
(19.10.2017)


ŞİİRDE GEÇEN BAZI KELİMELER
Hayatlı ev: Bahçesi içinde bulunan, avlulu ev
Nehit: Eski Urfa evlerinin yapısını oluşturan, yazın serin, kışın sıcak tutan bir taş türü.
Ağyar: Dost olmayan, yabancı kimse
Cehir: Yüksek sesle, bağırarak söylenen, dikkate değer, güzel
Zahir: Açık, net, bilinen, belli
Bahir: Deniz
Teşhir: Sergi
Hoyrat: Müzik dilinde genelde cinaslı manilerin yüksek sesle makamlı olarak söylenmesi.
Fahir: Şanlı