Web Zaman Damgası

fısıltı

kaideyi bozan bir istisnanın elleriyle
menşeisi belirsiz menekşeler ektin gözlerime





ey, kendimi kendine getirip
kendimden geçirecek kadar kendinde kaybeden
ruhum teslim
sensiz ölüdür bu beden..





su derin
gök yüksek
ufuk desen göz alabildiğincedir elbet





gözlerinden kalbine giden o ince sırat üstünde
kıyameti koparmadan
tek tek basarak yıldızlar üstüne
rüzgara ilişip
uyandırmadan fırtınayı
sabır
sınavına tabi tutarken sualiyle
bir elimde endişe
diğerinde aşk
yürümek böyle ağır aksak


tanrımm


varlığından cesaret üfle ruhuma
ve lütfen yarattığın iblise söyle
ayağıma dolanmasın çok fazla


ha unutmadan bişey daha istesem


malum
günahkarız hepimiz
cennetine nail olur muyuz bilmem ama
yanacaksa eğer cehenneminde
aynı kata tabi kılsan diyorum





zira bu dünyada kalbimiz bir
günahımız da bir iken
yani mantıkenn




peki..sustum.. affeyle