Web Zaman Damgası

40 Yaşıma

Hani vardır ya hayatınızda olmazsa olmazlarınız
Ya da, olduktan sonra köşeye atmaya kıyamadıklarınız,
‘’Olsa da olur, olmasa da’’ diyerek yerinde sayanlarınız.
Gel-git olan hayatınızda bir de yerinde çivi gibi duran dostluklarınız vardır.
Bir tebessümünü, gülümseyişini görünce
Mutlu olup ayaklarınızı umutla taşıyan dostlarınız
Sıcak bakışları, samimi sözleri vardır.
Gönül hanenizde aynı yerde olmasanız bile
Kırılmadan bakınca ‘’İyi ki var ‘’ dedikleriniz
Bilirsiniz hayatlarının bir köşesinden sızarsınız yüreklerine.
Kendi bilmez nerde durduğunu,
Ama siz bilirsiniz kime gönül dostu, komşusu olduğunu
Çok beklemişinizdir ‘insan ‘’gibi olan
‘’Adam’’ gibi kıvırmadan yerinde duranı
İşte bu insanlar sığdı ömrümün tek ve çift haneli
Ömür denen takvimine.
Kimi döndü gitti, kimi yerinde saydı…
Kimi yanımdan hiç ayrılmadı.
Gidene de gelene de ‘’Eyvallah’’ demeyi öğretti yıllar.
Onuru, erdemi ,iyiliği ve her daim dik durup
‘’Hayata gülümsemeyi’’ öğrenince sızlamaz oluyor kırılan yanlarınız.
Şimdi eskileri topluyorum, içim çok dağılmış.
Buram buram hatıra dolu her yer.
Kelam olup satırlara taşanlar, satıra gelip doğrananlar,
Görüp bulduklarım, göremeyip yitirdiklerim için
Temizlik vakti çoktan geldi
Güz zamanı benim için hasat zamanı gibi.
İçimde zaman tersine akıyor sanki ,
Yıllara inat büyümüyor asi yürek.
On yedi yaşını yaşamayı unutmuş bir kızın
Rüyalarını yaşatıyor hayat bana.
Sanki , hiç büyümeyen o kız çocuğu sesleniyor
Dilimde hiç bitmeyen’’ Anne’’,
Geçmişe götüren o paslı salıncak…
Ve orda büyüttüğüm umutlarım dökülüyor mevsime.
Kiraz ağacımızın gölgesi düşüyor güne
Renkleri yaşlara bölenlere inat
Tüm renkleri özgür bırakıyorum
Dileyen dilediği gibi yaşasın…
En güzeli benim, mavi gökyüzü
Aynaya her baktığımda yüzüme düşen çizikleri,
Ömrümden giden günleri artık saymayacağım
Merhaba Kırk yaşım
Merhaba sonbahar,
Adı ikinci baharsa,
Sonbaharda umut olup
Ekimde açacağım.