Web Zaman Damgası

SEVDİM İÇİMDEKİ KÜÇÜĞÜ

[ italik ]
Uzaklaştım kendimce kedimden
Bıraktım artık senli düşleri bir köşeye
Bir daha anmamacasına
Yalnız gecelerimde çok istedim ölmeyi
Kefenlemek istedim bedenimi
Çünki,ben sevmiştim seni
Belki de ben böyle mi sanıyorum
Durulmayan,ceylan bakışlı gözler
Bu gece en hüzünlü şiirleri yazabilirim sana
Ne varsa içimde aktarabilirim
Ben seni çok sevdim biliyor musun
Gözlerine baktığımda
Gülüşündeki sıcaklığı yüreğime salıyorsun
Güneş gibi dünyada doğdun
İçimdeki buzları erittin
Yazmak istediğim çok sözler var
Şimdi olmalıydın yanımda
Sol tarafında bana yer ayırdın
Bana güven verdin
Dinmeyen hasretimi dindirdin
Hüzünlerim had safhada
Geceler de çok uzun
Ben öyleyim ne de eski geceler öyle
Sesim arar rüzgarı,sesini duymak için
Şimdi kimbilir kimin ellerinde elin
Üşüyordur bensiz aydınlık tenin
Sonsuzluğa uzayan gözlerin kime bakıyor
Umutlarımın yol aldığı okyanuslar da
Bir gülüşüne teslim  ettim gözlerimi
Kulaklarımı tıkadım içimde ki seslere
Gönlümü en derin dehlizlere attım
Kendime öyle bir yer beğendimki
Senin olmadığın uzak yerlerde
Beni terk etti benliğim
Kaçtı çok uzaklara
El açtım semaya
Düşlerimi diledim tanrıdan...
Karanlık yastık altı düşleri
Kefenlemek isterim bazen kendimi
Yüreğimde ki sırlarımla
Düşüyorum cehennem çukurlarına...
İnce bir köprü var önümde
Kılıçtan keskin, senden daha ince...
Merdivenler var, gözümün önünde...
İndikçe bitmiyor merdivenler
Gök ateşe yanmış,kalmamış mavilik...
Ayağımın dibinden denizler çekilmiş
Dalga vurmaz oldu kirpiklerime
Uzak diyarları yakın eden umudum yok
O da kaçmış seninle birlikte...
Kara kış kapıda
Yağmurlar yağmaya başladı bile tenime...
Varsın yağsın yalnızlık odama
Ben alıştım zaten sensiz ölümlere
Y.szgn
[ /italik ]