Web Zaman Damgası

Hüzün Yağmurlarından Sonra

Hüzün çaktı gökyüzü
Sabahın saat 7 53 ü
Mesaim başladı
Çıktım hızlıca evimden
Baktım kararmış göğün de yüzü
O da benimle hüzünlü gülmüyor bugün nedense iki gözü
Allah Allah dedim..sanki kainat da gülmüyor herşey benim gibi dert yüklü
Asırlık Çınar Gibi ,Gönlümün Zinetisin Sen şiirlerim dökülmüş kalemimden defterime
Hep beraber ağlıyoruz halime
Baktım usul usul damlıyor gözyaşlarım birden bozuverdi kurallarını acaba neden?
Hiç böyle olmamistım saşırdım kendime
Genelde yanaklarıma değil de yüreğime akıtırdım gözyaşlarımı
Kimsecikler bilmezdi ağladığımı o yüzden
İç sesimi susturmaya çalışırken ve kuytu bir köşeye çekilmişken
Kendini tutma! Çığlıklarını atma içine diye bağırırken buldum kendimi birden
Hiç bırakmamıştım kendimi dışarda böyle yüksekten bir yerden
Düşmeye başladım son süratlen
Ve yerdeyim virane bir gönüllen
Dizlerim kanıyor
Korkuyorum o küçücük yara yerinden
Birazdan kan kaybından ölüvericem
Sanki 5 yaşinda bir çocuğum ve almışlar biricik naylon bebeğimi ellerimden
Ağlıyorum ellerim gözlerimde
Bir yandan da kapatıyorum yüzümü
Kimseler görmesin üzüntümü
Bilmesin kedere gömüldüğümü
Yanıma yaklaşan sessiz birkaç adım
Noldu kızım neden ağlarsın
Babamdan az büyükçe
Hiiç amca hic küçük bir kız çocuğu edasıylan
5 yaşındayım ya
Saklayarak yüzümü
Sonra baktım samimi sesin sahibine
Daha da ağladım koy verdim kendimi
birdenbire
Ağlama kızım dedi ipek sesiyle
Amca dedim nasıl ağlamam nasıl ağlamam
Şu sebepten işte bu yüzden..ah kızım dedi
Kendi de ağladı o ağladı ben ağladım
Aynı babacığım gibi omuzlarıma vurdu üzülme kızım üzülme
Sonra hayat gibi esen birkaç cümle tesellivâri
Bıraktı yüreğimin ortasına tıpkı ilaç gibi
Sildi eliyle gözlerini
İnciye benzeyen gözyaşlarını topladi bıraktı avuç içime
Öyle sıcak öyle samimi öyle içten
Tıpkı babacığımın incileri gibiydi..tıpkı anacığımın incileri gibiydi..içten riyasız
Riya yapanlara inat
Sahi kaç kisi ağlardi benimle birlikte
Kimdi bu amca
Derdime ortak oldu bir anda
Amca bana dua et dedim ederim kızım ederim dedi  gecer dedi gecer ..
Geçti gitti yanımdan sanki hiç gelmemis gibi..
Eğer hiç ayrılmasaydi yanımdan
Bırakmazdım gözyaşlarımı içerde
Salardım fütursuzca sellere
Ama amcacığım dualar ederek ağlayarak uzaklastı yanımdan
İyiki de gitti daha fazla ağlamadan
Yoksa bir de Onun ağlamasına ağlardim hic susmadan
Birden..birden..
Atmosferim değişti birden hiç anlamadım..Nasil neden?
Ne gökgürültüsü ne şimşek kaldı üzerimde
Ne de ağıt yakan bulutlar
Açıldılar birdenbire
Baktı masmavi gözlerle gökyüzü..
Sanki tepemde gökkusaği..
Hızla gectim altından..Başaardım..
Sanki biraz önce ben degildim ağlayan
Hüznüm kederim kayboldu birden
Baktım etrafa
Derdim amcayla birlikte gitti sanki
Aldı amcacığım avuçlarına derdimi
Ve beni bıraktı Rabbimin rahmet otağına
El salladim kederimin arkasından
Sonra bıraktığım yerden aldım usulca sabrımı
Başka kimse görmesin ağladığımı
Dedim ki sabrıma, kaldığımız yerden devam..
Acı da olsa  hem de birbirimizi hiç bırakmadan
Yılmadan selamet için koşmaya duayla devam..
Ve sonra dedim ki kendi kendime
Acılarımiz hep aynı kalsa ne yapardık acaba
Ve sanki çağırdı beni dua etmem için Yüce Mevla
Ne kadar cok şükretsek az Rabbim Sana
Kaldıramayacagımız yükü verme
Herşey Senin elinde yalnız bırakma bizi bu dünyada
Merhamet elini değdir her zaman omuzlarımıza
Bırakma bizi birakma nolur hiçbir zaman derdimizle başbaşa
Senin şu güzeller güzeli rahmetin olmasa yaşayamayiz biz asla
Sonsuza kadar bırakma Rabbim bizleri nolur bırakma..
Ve akşamına  kendimi attım Rabbimin şefkat otağı olan anacığımın kollarına
Sonrasında geçtim yuvama sarıldım eşine çocuklarıma
Ve soludum Rahmanın rahmetini doya doya..