Web Zaman Damgası

Aynalar unutur

Unutulan bir resim
Ruhumun pusuna göz ucu dokunur
Saplanır durur hançeri kalbimin tam ortasına
Sırrı yırtık aynalardan kan damlar avucuma
Can çekişir kırk kez çehresinde bir şekil
Bazen cemaline ,bazen endamına benzeyen



*




Esrarını aydınlatır ışığın her zerresi
Hüzün tutar kahırları ardından ayrılıkları
Ama nedense aynalar mutlu aynalar sevinçli
Belki de öyle sanılan sıradan bir görüntü
Bazen melek gibi , bazen iblise benzeyen



*



Kaçıncı seyredişim karşımda ki sureti
Her gece bedenimde titreşir hayal dünyasından bir gölge
Aynalar bu yüzden kirli aynalar bu yüzden sihirli
Selam gönderirler yedi yıl evvelinden
Dudaklarıma sığınan ürkek tebessüm şimdi
Bazen öyle masum ,bazen günaha benzeyen



*




Öyle ki aldanırım kırılgan karanlığına
O kadar kolay değil dipsiz kuyularına itilmek
Aynalar unutur aynalar unutkan
Ve sonra öfkemi kadehe doldururum
Cam kırıklarına benden bir görüntü yansır
Bazen isyan gibi bazen hıçkırığa benzeyen



*





Yıldızlar serpiştirilmiş çerçevesine
Gelmeyen baharların rengarenk çiçekleri
Aynalar odamın duvarında her bakışta aynalar
Sönmeyen ışıklarında saatler yorgun
Ruhumun toprağında kaç kez ölür kaç kez dirilir
Bazen sen gibi bazen bana benzeyen




*

redfer