Web Zaman Damgası

bir yol

üstü özlemle örtük çiçeklerimin
o dağ başlarında ürkekçe açan
sarı mor beyaz al
başımızdan savmaya yürüyorum pıtraklı yolları
karartılmış günleri, geceleri
değişim olsun istiyorum bulutlu yüzlerinde
bülbüle yer açsın gül
menekşe güneşli günleri doğursun
sevdasını kanıtlasın papatya



tepesi dumanlı, bağrı deşik dağlarımın
uyandırmak istiyorum özlemlerini
yeni türküler fışkırsın yiğit bağrından
yeni halaya dursun yenilenen insanlar
dağdan güçlü olsun adımlar
tohumlar, ekimler, hasatlar dağdan güçlü
yar uzatsın elini karşı tepeden
yoluna girsin yol
gün, yoluna



el alsın elini eline
eller
tutulup kalmasın dil
ay hanesine girsin karartılmış yüz
sevginin doğuşunu seyredelim birlikte oğul kız
bir seher vaktinde gülsün yar
yaren alsın sazı eline
kimsenin insanlığının elinden alınmadığını yazsın
insanlığını hatırlasın bütün insanlık
büyük hayal demesin hiç kimse
doğu ile batının sarılmasına
öyle ki, kıskansın sarmaşıklar
görsün nasıl düşünür
bir canlı diğerini


düşümde köprüden geçiyordu ölüler
aradım canlı çiçekli bir yüz
canlı, capcanlı bir yol..

17. 09. 2017 / Nazik Gülünay