Web Zaman Damgası

sen uykudayken

dilimin ucundaki duaya bugün yağmur yağsın
söyle göğe baba!





gülüşünün eklendiği her yer
toprak kokusu
muhtemelen çığlıksız sürüklenir
bulutlar
kalabalığı sevmezdim
kavgayı ve bulmacayı
çaprazdan gelen kıyametler de
benim değil
hep dik yokuştur
yolum...







saçları yok gurbet kaçışların
er geç takılırım
geçtiğin yerleri öperken
ayağına
sayfalara düşünce aşk
günün kızıl boynundan akar
ırmak...





aklını ellerimle avuçlarken
dökülen yaprakları toplarım
bir bir...
duvarda yeşil bir kent
felç eder karanlığı
sol yanımda üşümüşlüğün
yüzüm/yüzün gibi






lekesiz ve
taze boşluklardan sızıyorum
ruhuna
içinin mavisinde okyanus
götür beni sevdanın ucuna
yalnızlık intihar etsin
kabarsın sulanmayan
çiçekler






yastığının altında saklı başın
uykudayken
bahçende uzayan dallara
rengarenk çaputlar bağladım
kırlangıç sürüleri ses attı
uykudayken
sen...






gittiğimi biliyorsun
geldiğimi sonra
sonra giderek yaşlandığımı
ne çok sır vermişim
sana


dilimin ucundaki duaya bugün yağmur yağsın
söyle göğe aşk...