"Altın Gemi, Emile Nelligan," isimli şiir 10.9.2017 20:12:45 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Som altından yapılmış büyük bir gemide: Göğe deyiyordu direkleri, bilinmez denizlerde; Deniz kızı vücudu çıplak, saçları dağılmış halde Geminin önündeydi, kızgın güneşte.
Gemi gece büyük bir kör kayaya çarptığında Deniz kızı şarkı söylüyordu aldatan Okyanus'ta Ve korkunç kaza suyun altında Girdabın derinlerindeki hareketsiz tabutu eğdiği sırada.
Yanları pırıl pırıl altın bir gemiydi, Dinsiz denizcilerin hazinelerini ortaya koyuyordu, Aralarında tartıştıkları Bıkkınlığı, Nefreti ve Nevrozu.
Kısa süren fırtınadan ne kaldı geriye? Kalbim ne oldu, terkedilmiş o gemide? Heyhat ! Rüyanın okyanusuna gömülüp gitti.
Emile Nelligan Çev. Sunar Yazıcıoğlu
Not: Emile Nelligan fransız Kanadasının en sevilen ve en hayran kalınan şairidir. Trajik şekilde kısalmış edebiyat hayatında Kanada- Fransız şiirini modern çağa geçiren romantik bir duruşu vardır.
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.