Web Zaman Damgası

4 zamanlı iki mevsim döngüsü

ilkin denize 0 yaptık kalemizi
ilk gelen dalgayla yıkıldı hemen


sırılsıklam olmuştuk hatırla
ne gülmüştük ama


sonra biraz daha uzağa yaptık
dalgaların erişemediği kadar uzağa
hatta iki katlıydı bu defa
hani alt katı su basarsa üst kata çıkarız diye akıl ederek
kumdan olduğunu hiiiç hesap etmeden


tabi yaz ortasıydı
haliyle
dalga boyları.. kısaydı

sonra eylüle geldi sıra

dalgalar uzadı
aşkhanemizi su bastı
tam merdivenden çıkacaktık ki
tektonik tabakayı harekete geçiren o şiddetli dalganın sarsıntısı
evimizi başımıza göçertti
göçertti de ne
göçtü
çöktü
çöp ev oldu sarayımız diyecem ama öyle değil tabii
kum kümesi oldu
biz de o kümeste tavuk
ha haa
hiç komik değil


hen neyse işte
kulağımı kuma dayayıp
kimse yok mu dedim kalbine
kalbin ses verdi
aşkım dedektör gibi hemencecik buldu seni
sağdın
çıkmamıştı canın
ve bu yüzden kesmedim umudumu


sahil maceramız bitti
daha deneyimliydik artık
kalbimizin fay hattına sıkışmış bisürü kum tanelerini ayıkladık
boş zamanlarımızda
ve daha sağlam yapacaktık sarayları
bu defaaa


derken mevsim son bahara gelmişti
yağmurlar ve sararan yapraklar
en büyük habercisiydi


kışa dayanıyordu zaman
ve çook üşüyorduk değil mi


ceketimi ilk o zaman verdim sana
öyle yağmurlara asıp şiirler devşirmektense şarkılardan
en makul ve mantıklı olanı yaptım
sen ne yaptın peki
kuru bir teşekkür
ardından başını dayayıp omzuma
tir tir titrerken soğuktan
beşik saydığın göğsümde
uyudun gittin ninni gibi

neyse şimdi bu hikaye uzayıp gider böyle

daha kardan adam olup
o soğuk kış şartlarında eskimolara özenip iglo mu ne ona benzer yuvalar yapacaktık
tarihe düştüğümüz notları kaybedip
aynı hataların rengi değişecekti sadece
sonra da sadede gelip
sen sağ
ben selamet olacaktık falan filan


dur biraz bekle beni
şiirin başına tırmanayım
gelirim..

..

ha evet
denize 0 kulelerden
yüksek rakımlı yerlere çıkmıştık
çetin kış koşullarında


en son kartopu oynuyorduk
içine aşk koyup gizlice
kalbimizi yarıyorduk bi güzel


derken ayağımız kaydı
sarıp sarmaladık birbirimizi
yuvarlan yuvarlan
çığ olup
altında kaldık o aşkın


artık kimse yoktu
kimse yok mu diye ses edecek


derken karlar eridi
aynı sahilin
iki ayrı kıyısında açtık gözümüzü


ve ben senden sonra
kumdan kale yapmadım bir daha


kaleden kum yaptım


saçmalamaaaa :)