Web Zaman Damgası

ŞAİRİN ARZUHÂLİ

Bir başka olmalı şairin her şeyi
Hüznü, sevinci, tasası
Bir derdi olmalı onun derinlerde
Ya da ılık ılık kanayan bir yarası
Çıplak ayaklı bir çocuk mu gördü
Acımalı yüreğinin ortası

Hissi, heyecanı, hevesi
Anadolu’nun dağ çeşmeleri gibi
Her daim burmasız
Şırıl şırıl açık olmalı bir şairin
Hâsılı üzülürken de sevinirken de
Çok olmalı onun bahanesi
Mesela bir bebeğin gülmesi
Bir baharı süsleyen bülbül sesi
Ya da bir ninenin torun öpmesi
Hemen titretmeli onun
Nahif gönlünün tellerini
Yerine gelmeli neşesi

Farklı geçmeli bir şairin
Günü, ayı ve haftası
Ağustos’u, Eylül’ü, Mayıs’ı
Hatta derdim yok dediği anda
Bir kelebek gibi kaçırmalı
Onun keyfini çok uzaklarda
Aç ölen bir kutup ayısı
Ya da bir kırkikindinin ardından
Darende’nin bahçelerinde
Dolu yiyen bir kayısı

Madem ortalık kan ve irin
Madem dört tarafımız yangın
O hâlde yangınları yutan suyun
İlk kaynağı gözyaşları olmalı
Hüznünü azık yapmış şairlerin

Madem dört tarafımız yangın
Madem bütün ortalık kan ve irin
O halde kilolarıyla benim gibi
Başı dertte olmamalı bir şairin
Hani alevleri harlayan bir ocağın
Üzerinde nasıl erir margarin
İşte aynen öyle çilesiyle erimeli

Duruşu ve oturuşu bile
Bir berberin tıraş koltuğunda
Mesut ÖZÜNLÜ