Web Zaman Damgası

ŞAİRİN ARZUHÂLİ

Bir başka olmalı şairin her şeyi
Hüznü, sevinci, tasası
Bir derdi olmalı onun derinlerde
Ya da ılık ılık kanayan bir yarası
Çıplak ayaklı bir çocuk mu gördü
Acımalı yüreğinin ortası

Hisleri
Anadolu'nun dağbaşı çeşmeleri gibi
Her daim açık olmalı bir şairin
Mutluluğu, heyecanı, hevesi
Üzülmek için de sevinmek için de
Çok olmalı onun bahanesi
Mesela uzatılan bir Mevlana şekeri
Ya da ne bileyim
Annesinin elini öpen bir Türk askeri
Veya çekinik gözlerle bir gelinin taktığı inci
Günlük sevinci olmalı onun

Farklı geçmeli bir şairin
Günü, ayı ve haftası
Ağustos’u, Eylül’ü, Mayıs’ı
Hatta derdim yok dediği anda
Bir kelebek gibi kaçırmalı
Onun keyfini çok uzaklarda
Aç ölen bir kutup ayısı
Ya da bir kırkikindinin ardından
Darende’nin bahçelerinde
Dolu yiyen bir kayısı

Madem ortalık kan ve irin
Madem dört tarafımız yangın
O hâlde yangınları yutan suyun
İlk kaynağı gözyaşları olmalı
Hüznünü azık yapmış şairlerin

Bir de kilolarıyla benim gibi
Başı dertte olmamalı bir şairin
Yanmalı, tutuşmalı, inlemeli
Hani alevleri harlayan bir ocağın
Üzerinde nasıl erir margarin
İşte aynen öyle çilesiyle erimeli

Mesut ÖZÜNLÜ