Web Zaman Damgası

ŞAİRİN ARZUHÂLİ

Bir başka olmalı şairin her şeyi
Hüznü, sevinci, tasası
Bir derdi olmalı onun derinlerde
Ya da ılık ılık kanayan bir yarası
Çıplak ayaklı bir çocuk mu gördü
Acımalı yüreğinin ortası

Bir gözü
Yeryüzünün en yüksek ümranında
Diğer gözü ülkesinin en düşük garibanında
Olmalı bir şairin
Bir bayram şekeri
Ya da ne bileyim
Annesinin elini öpen bir Türk askeri
Bir çocuğa söylenen bir aferin
Veya çekinik gözlerle bir gelinin taktığı inci
Onun sevinci olmalı

Farklı geçmeli bir şairin
Günü, ayı ve haftası
Ağustos’u, Eylül’ü, Mayıs’ı
Hatta derdim yok dediği anda
Bir kelebek gibi kaçırmalı
Onun keyfini çok uzaklarda
Aç ölen bir kutup ayısı
Ya da bir kırkikindinin ardından
Darende’nin bahçelerinde
Dolu yiyen bir kayısı

Madem ortalık kan ve irin
Madem dört tarafımız yangın
O hâlde yangınları yutan suyun
İlk kaynağı gözyaşları olmalı
Hüznünü azık yapmış şairlerin

Bir de kilolarıyla benim gibi
Başı dertte olmamalı bir şairin
Yanmalı, tutuşmalı, inlemeli
Hani alevleri harlayan bir ocağın
Üzerinde nasıl erir margarin
İşte aynen öyle çilesiyle erimeli

Mesut ÖZÜNLÜ