Web Zaman Damgası

beni hayra yorun

semanın hikmetinde sırrı bakışlar
düş dökülür bulutlardan

kurulunca aynalar
kırılır mı hayaller




gömüldüğümüz yerden aldanır bir kuş
Mecnun`un sevdasına
kızgın kumların suretinde bin uçurum
iklimini değiştirir yalnızlığın
dirilirim kendime




güneşe bakarken ölümü düşündüm
kapı aralığından bakan sevinç
ruhun tedirgin korkusunda
ne zaman kıracak hüznü
beni hayra yorun
sesimin faslını fısıldarken
nehir





gizli bir niyaz
halbu ki kaş değmiş/ten değmiş
dönen tarifsiz tekrarların tavafı gibi
görmüyor dağların sütbeyaz özlem
bağırdığını
götür beni rüyalar
akça bir atla




masalın teninden ince ince yağarken kar
zaten yalnızdım
sularında cemalini gördüğüm hal düğümken
bir kadın ilk nefesinde mutluluk doğursa
bana ağla gül
uçuşan ışık tozlarında
yorğunum





kalıbımda kilitli bir öz
gecenin kanadında Elifken
ne taşırsın yarına yazgı
kapımı çalan mevsim
suskun menekşe




mazinin izlerini silip gönlünden
saat saat sızarken boşluğuna
baharıma alırdım
yaşardı evim
sabır beklenilen yoldaki fidana
hiç olmazsa su verse





[ italik ]