Web Zaman Damgası

SEN GİTTİN

SEN GİTTİN
Sen geldin,ben gittim,ben gelince sen!
Aşk-a vedamıydı tüm gelişlerin,
Tek kelam etmeden o gidişlerin,
Gönlümü örseler,yakar derinden!

Aşka dermanım yok,boşamı yansam?
Vuslat olsa gayrı ben sana varsam,
Elinde sunduğun bir bade olsam,
İçsem,ırmak gibi aksam derinden!

Aşk-a,zaman yoktu o geldiğinde!
Yandım ah sevgili sen gittiğinde,
Mecnuna döndürdün Leyla çölünde,
Çilem oldu aşk-ın yaktı derinden!

Gidecektin,neden geldinki neden?
İçime acıyla,sevda ektin sen,
Dur! gitme dedimde,aldırmadın sen,
Yaralar bu aşk-ın izi derinden!

Kul Seyyah'ım,uçup konsam bağına!
Bir seherde revan olsam yoluna,
Ağlayarak düşüp varsam yanına,
Dinmez acılarım,yaram derinden!
Kul Seyyah

Gittiğin O Gün





Sevdalı gök kubbeyi, kara bulut kapladı.
Bakışların canımı, yüreğimi dağladı.
Hançer yarası canda, hep sol tarafım yandı.
Çok gözyaşları döktüm, senin gittiğin o gün.

Ömrümce hiç açmadı, gonca kadife güller.
Birer birer, yıkıldı, ah umutlar, hayaller.
Gitme diye yalvardı, çaresizce sevenler.
Kalpte fırtına koptu, senin gittiğin o gün.

Eş, dost dinlemez oldum, içime derdi ektim.
Unutursun diyenler, gözünüz aydın bittim.
Kalbimi söktüm tenden, ben hep kendime ettim.
Ateşe attın beni, senin gittiğin o gün.

Haykırdım ben günlerce, ağladım avaz avaz!
Yalvar, yalvarma canım, dertle çalar âşık saz.
Sensiz yaşanmaz kadın, senle bulur, ömrüm yaz.
Kalbimi közler yaktı, senin gittiğin o gün. Kul Düşünce üstada katkısından dolayı teşekkür ederim..