Web Zaman Damgası

.............

şehrin kapısında umutları s-atılmış bir pehlev-i
tıpkı bir çocuğun gözünden alınan pembeler gibi
sonrasında filmin çizik şeritleri
kurtlar basıyor sokağımızı
dişleniyor bir bir ömürden en sevdiklerimiz
ne aşk kalıyor, ne hayal, hatta gerçekler bile...



sızıltı bir gecede kayıp gülüşler
adamlar, kadınlar tiyatral replikler
ki samimi gelmiyorlar...
ağızlar ağız dolusu b-al dökerken
misket mi yoksa bombaları mı daha gerçek!


hak satıyor hak alıyor
yok satıyoruz...
anlamak ne mümkün...



cesetlerle kurulu tuğlalar
ve çocuklar, kadınlar, mazlumlar...



pas tutan sehpalarda sepya bir tin
boynumda saplı kalır çivi
giderken sırra
koynumda salt aşkın mührü
giyotin kıskacında keser bıçak …
ö l ü r ü m…



karınca, dane, hırs, azim…
yani yaşamak dedikleri
o – y a l a n
dön dolaş ağzında dane misali karınca
sarınca beyaz mintan
kurulur mizan
gerisi sırlar ötesi…




işte sana kocaman bir d ü n y a !

zamanın gerisinden gitmiyorum
b ı r a k t ı m
o gelsin önüm sıra…



y a ş a m ;
öyle ya da böyle geçiyor işte...
yaşasaydı izafi derdi
einstein bir kez daha...
boş geç gitsin
her kafada başka çıngırak
b’ırak
yılanlar çiyanlarla çiftleşsin yine
mil çekilsin duygulara
b ı r a k !
sen dön yüzünü hüda'ya…



her aydınlık düşü, kendi karanlığında asılıdır aslında..
kimine güneş
kimine gece…
boğazım düğüm düğüm
düğüm her zerrem…



ilk ağladığım gün, doğduğum gündü
nereden miras kaldıysa artık…
güneş geceyi içine çektikçe…
kalbimde bir yıldız kaydı anne…





...
seçki kuruluna ve ziyaretleriyle onore eden dostlara teşekkürlerimle...