"Tabuttaki ben" isimli şiir 17.11.2017 10:38:09 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Kimse duymuyor, kimse görmüyor Bir tabuta konulmuş gidiyorum Ortalıkta bir yerlerdeyim Gittiiğim götürüldüğüm yeri bilmiyorum Dediler ki; hayat sana verilen en değerli şey Kıymetini bil, sevmesini bil Zor şeydir, yaşamasını bil Öyle bakışları vardı ki okyanus mavisi Severmiydim hiç bilseydim olacakları Kötü bitti bu masalında sonu Kalbim vazgeçse bile ümitler tükenmedi Kirli paslı yollarda kaldı Cevapları olmayan sorular Gökyüzü açıldı bin parçaya bölündü Dudaklarım sessiz, gözlerim karanlıkta kaldı Öldüm ben, herkesin bilmesini isterim Beni buldu herkes gibi çok erken oldu Ölüm hiçbir zaman geç değildir Herkes için erkendir ölüm Kimse için geç değil Halkı da olabirim, haksız da Görünen köy kılavuz istemez, derler ya hani Benimki de öyle birşey işte Yakınlarım bilsin isterim Ben hepinizi çok sevdim Sakın üzülmeyin,sakın gülmeyin Ben zaten çoktan ölmüş, gitmiş ve çoktan bitmiş biriyim
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.