Web Zaman Damgası

Son cigara

Bir cigara çıkarttım yaktım gömleğimin sol cebinden
Derin bir nefes çektim aldım içime gökyüzüne bakarken
Düşünüyorumda ben değilmişim tek değişen
Zaman değişmiş, insanlar değişmiş

Ruhum tek genç şey kalan benden,
Yıllar eskitmiş bedenimi
Ne kadar güzeldim oysa ben yıllar yıllar önce
Eskiyi hatırladım birden
Sana yazıyorum şimdi
O günlerdeymişiz gibi düşün bu
Konuşuyormuşuz sanki hala genciz
Hala iki delikanlı
Farklıyız ikimizde birbirimizden
Başka hem de bambaşka dünyaların insanları
Aşk, güzel şeymiş aslında
Aşk, başka seymiş aslında
Seven bilirmiş, öyle dediler
Ne hoş ve bir o kadar da boş laflarmış
Merak ederdim, sorardım aşk mektubu yazanlara
Yaşar görürsün birgün, dediler
Farklıydı bizim bakışımız aşka
Biliyor musun alışmışım zamanla ben yokluğuna
Vazgeçmişim senden çoktan
O kadarda belli ettim galiba
Duygusuzum ben, katı, kötü kalpli, insafsızım
Uykusuzum ben, kalbim yarı kırık, yarı batık
Balkondayım hala, yaktım bir cigara daha
Yansada yüreğim acıdan
Ne yapayım işte çıkarım sandım ben bu işin içinden
Gözlerim ağladı geceler boyu
Hatırlattı derdi bana, yoktu bu yolun sonu
Yazarım arada ben böyle sana sonra silerim
Sonra yazar, yine silerim yazar yazar yine silerim
Gönderdiklerimi açma sakın ola ha
Unutma ki olan sana olur sonra
İhanetin bedeli ağır olur taşıyamazsın
Bir kalbim, bir ben ve bir avuç gözyaşım dostum artık
Yakışmaz adam gibi adama ihanet
İnsan olan insana vermek gerek kıymet
Ayıptır günahtır, salak derler adama
Hele de bu güzel hayat harcanıyorsa
Senin gibi değersiz bir şerefsiz uğruna
Aslında içimi dökmekti amacım
Sakın yanlış anlama
Yıllar yıllar geçti üzerinden ama ...
Balkondayım havada serinledi biraz
Acı köpüklü kahvem, yanında ben ve elimde son bir cigara