Web Zaman Damgası

Hocam 26-Nekahat

başı sağ göğsümde, yumuşacık
yüreğim sağ elinde, sıcacık
hissettiklerimi yüzüme yansıtmama gayretindeyim..
için için memnun, hareketsiz bedenim..
gözlerim uyuyormuşum edalarında
benim de gözlerim yumulu
gel de uyu?
sabahtır inleşen hastaların da;
biri sandalyede diğer karyola ucunda oturan
hasta yakınlarının da
eminim gözleri bizden yanda.. yan yan..
biri yumulu olsa da
bakmıyorlarmış gibi nedense
ses, soluk depreşme yok kimseciklerde
yok bende bir cesaret karşılık vermeye..

yarın kıyamet kopacakmış gibi bir telaş içinde
her fırsatta biraz daha yol alıyor hikaye
o biraz daha sokuluyor, ben daha bir endişelerde
“ya yarın giderse..?”
ya yarın giderse? ne yaparım ben onsuz
ben çaresiz, o sorumsuz
ne deyip çıktı evinden
sorsa biri ne derim ben
yahu nefes almaz mı diğer insanlar
diğer odalardaki refakatçiler, hastalar,
doktorlar, hemşireler, hastabakıcılar
kalbinin gümbürtüsü
tenimin; parmak uçlarını bekleyen dürtüsü
yüzümde uçuşan saçı
dokunmasa bile dudağının sıcaklığı
üstümü örten nefesinin ısıtması
ses etmese bile kıkırdaması