Web Zaman Damgası

VURA VURA GEÇTİLER

Türkler Orta Asya’dan, ol "Mavera-ün Nehri;"
Öyle büyük hayaller kura, kura geçtiler!
Menzili çok uzundu, kaç belde ve kaç şehri;
Yol, yolak, düzlük, koyak dura, dura geçtiler…

Canlarını yakmıştı, kurak geçen havalar!
Kuru dere, kuru çay, suya hasret ovalar!
Aç, biilaç, çaresiz kalınca tüm yuvalar;
Kaf dağından batıya, sıra, sıra geçtiler…

İşleri hayvancılık, aşlar; süt ve hamurdu!
Vadiler hep kayalık, düzlüklerse çamurdu!
En çok ihtiyaçları, mühimmatsa demirdi!
Kılıç, kalkan, çekiç, örs vura, vura geçtiler…

Demirden uç yaptılar, oklarının ucuna…
Türk’ün güç, kuvvetini, gösterdiler acuna!
Tam on altı bayrağı, dikip kale burcuna;
Tek yürek ve sırt sırta, vere, vere geçtiler…

Müslüman olunca Türk, taş atmayan kalmadı!
Haçlılarla kavgasız, geçen bir gün olmadı…
Ne çileli milletmiş, ne yapmışsa dolmadı;
Tüm küffar defterini düre, düre geçtiler…

Orta Asya’dan gelip, geçti Anadolu’ya…
Önce Selçuklu olup, vardı Gelibolu’ya!
Ne varsa temizledi, bütün sağı, solu ya;
İnsanların gönlüne gire, gire geçtiler…

Selçuklunun sonrası Büyük Selçuklu oldu!
Erenler, evliyalar, Anadolu’ya doldu…
Alperenler en önde; “gönül kazanan koldu!”
Hepsi göğüslerini gere, gere geçtiler…

Ne zaman ki, Osmanlı mayasını bozdular…
Türklük ruhu tükendi, bir hayli de yozdular!
Frenklerin elinde, tozuttular, tozdular!
Türklüğün son halini sora, sora geçtiler…

Nice asırdan sonra, liderini buldu Türk!
O bir isim değildi, bir davaydı Atatürk!
Temizledi vatandan, ne kadar varsa çürük!
Yedi düveli yere sere, sere geçtiler!
Hepsi Hakk’ın katına ere, ere geçtiler!.. RUHLARI ŞAD OLSUN…

Karaman-2017/07

Halil Şakir Taşçıoğlu

ÜSTATLARDAN:

Onlar ki bu Dünyada, çelik yürekli erdi
Hepsinin tek kaygısı, yerleşmek idi derdi
Anadolu yurt oldu, o ne müthiş seferdi
Dağ, tepe, engelleri, yara yara geçtiler...........................................................Aşık LÜZUMSUZ

Türklüğün hasletiyle yoğurdum evladımı
Siper ettim üstüne kolumu kanadımı
Unutmam unutamam yerdeki ecdadımı
Vatanımdan düşmanı süre süre geçtiler...................................................Hicran Aydın Akçakaya