Web Zaman Damgası

MOR MENEKŞE

Söyleyecek daha çok, çok şarkılarım vardı
Hiçbirini kendime »kendim« okuyamadım
Hislerimi sahneden, gamla hüzün kovardı
Hayat kilimime ben »aşkı« dokuyamadım

Hep ellerimden kaydı mutluluğun elleri
Zamanın gölgesinde, öldü nice hislerim
Sevgilim yok boşuna toplamışım gülleri
Belki de koklamadan solacak nergislerim

Başlamadan bitiyor, bitiyor güzel şeyler
Yapayalnız prensim yaşadığım masalda
Sancho Panza imiş o Zeus misali beyler
Hepsini asılıyken buldum ince bir dalda

Yürüdüğüm yollarda yalnızlık yoldaşımdır
Ufukta bir çift göz var, güneş gibi gülüyor
İnan aşk kaybettiğim en büyük savaşımdır
Sevgisiz yaşayanlar, yavaş yavaş ölüyor

Beni hatırla, asla unutma mor menekşeem!
Ne kadar da güzelsin, masumiyet izin var
Yine bir yaz gecesi, yıldızlarsa muhteşem
Ben gidiyorum ama şimdi ruh ikizin var