Web Zaman Damgası

İki güzel göz için, Théophile Gautier, Çev. Sunar Yazıcıoğlu

Emsalsiz ve cazip bir bakışınız var ;
Gölün dibinden yansıyan aya benziyorlar,
Islak bir payetin parladığı göz bebekleri,
Tatlı gözlerinizin köşesinde baygın, geziniyorlar.

Ateşlerini sanki bir elmastan almışlar ;
En güzel suyun mükemmel incileridir onlar
Ve heyecan veren büyük kirpikleriniz, tedirgin kanadıyla
Canlı parıltısını ancak yarı perdeliyorlar.

Bin küçük aşk, alevden aynalarına,
Kendilerini seyretmeye geliyor ve güzel buluyorlar,
Meşalelerini yeniden ateşleyecek orada arzular .

Onlar o kadar şeffaf ki ruhunuzu gösteriyorlar,
İdeal kadehte göksel bir çiçek gibi
Bir kıristalin dışından görülüyorlar.

Théophile Gautier
Çev. Sunar Yazıcıoğlu

Not:
Théophile Gautier 30 ağustos 1811 de Pirenelerde Tarbes'de doğdu. Küçük bir burjuva olan ailesi 1814 de Paris'e yerleşti.
Charlemagne Kolejinde eğitimini sürdürür, orada Gérard de Nérval ile karşılaşır onunla latin şairler ve fransız dilini inceleme tutkusunu paylaşır.
Resme olan hazzı onu resim mesleğine doğru iter. Kolejden çıkışta, ressam Louis Edouard 'in yanında, edebiyat ortamlarına da girer. 27 haziran 1829 da Victor Hugo ile tanışır. Bu karşılaşma tamdır ve Victor Hugo ona yazarlığa kendini verme kararını aldıracaktır.
Théophile Gautier romantik harekete aktif olarak katılır. Sanat tartışmalarına merak salar. 25 şubat 1830 da, üzerinde kırmızı bir yelekle Victor Hugo'nun dramı Hernani'nin prömiyerinde bulunur. Ktarafındalasizmi tutanlara karşı Hugo'yu savunanarak romantizm safında yola çıkar ve ünlü mücadelede yerini alır.
1831-32 yıllarında yayınlanan ilk şiirleri dikkat çekmez. Sebebi de halkın dikkatinin edebiyattan çok siyasi olaylar üzerinde toplanmış olmasındandır. 1931 yılında hayatı boyunca sürekli olarak işleyeceği ilk düşsel masalını yayınlar. Bunun yanında Paris'teki magazin ve gazetelere sanat ve edebiyat eleştirmeni olarak çalışmaya başlar. Sanat ve edebiyat üzerine makaleleri kusursuz bir dilde çekici yazılar olup sanat eserlerinin algısıyla ortaya çıkan duyumu vermeyi amaçlıyordu. Théophile Gautier 1850 den başlayarak güzelliğin sanatına ve kültürüne saygı içinde, sanat kendini bulur teorisiyle romantik hareketten ayrılır.
Üretken bir yazar olarak, uzun süren mesleği boyunca şiirler, makaleler, düşsel hikayeleri ve 1863 yayınlanan Capitaine Fracasse gibi romanları devam ettirmiştir. Yeteneği her türde kendini kabul ettirmiş ve akranlarının takdirlerini kazanmıştır. Beaudlaire “Elem Çiçekler”ini ona ithaf etmiştir. Gözü doymaz bir gezicidir, İspanya, İtalya, Yunanistan, Türkiye, Rusya ya da Mısır’a yaptığı geziler eserlerini beslemiştir.
Prenses Mathilde’in kitaplığına atanmış, İkinci İmparatorlun edebiyat salonlarına ve sanat ortamlarına girip çıkmıştır. Beaudlaire’in arkadaşı olarak devrin yazarları Flaubert, Dumas fils, Feydeau ‘ ayni şekilde Victor Hugo ile tanışmış et o öldüğünde Mallarmé Théophile Gautier’nin Mezarı başlığı altında toplanmış iki şiir ithaf etmiştir.
1857 de eşi ve kızlarıyla dostlarını kabul ettiği Neuilly-sur-Seine’de küçük bir eve yerleşir. Hastalığın ve mali kaygıların tükettiği Gautier, 1870 İmparatorluğun düşmesiyle kendisini yaşatan emekli aylığını kaybeder. 23 ekim 1872 de ölür ve Parisdeki Monmartre mezarlığına gömülür.