Web Zaman Damgası

Benliğim Acılara Tutsak

Metruk bir şehrin sokaklarında yaktım anılarımı
Senli geçen günlerin özlem ateşiyle
Her köşede sen kokan rüzgarın esintisi
Hüzzam bir şarkı gibi kulağımda sesi.

Çepeçevre sarıldı elemlerle dört bir yanım
Küllenmiş anılardan artakalan son kıvılcım
Unutulmaya yüz tutmuş puslu hatıralar
Körüklesem tutuşacak senden kalanlar.

Derin bir çukur kazdım, yangından kalan küllere
Günyüzüne çıkıp, yeşermesin umutlarım diye
Cürüm işledim hasretin dayanılmaz alazında
Vuslatı bekledim nice sabahların ayazında.

Benliğim acılara tutsak, ruhum hicranlarda
Örselenmiş sineme çok ağır geldi bu veda
Prangalar vurdum yüreğime, gittiğin gün sükût ile
Uğurlarken gözyaşlarıyla seni o dipsiz meçhule.

Umut bağladım her gün, yeni doğan güneşe
Bir mülteci gibi yaşadım gittiğim her yerde
Acımasız gurbet ellerinde, vuslata gün saydım
Yitik ömrümün son demlerinde, derbeder yaşadım.

Halide Köksal
26 Nisan 2013[ italik ]