Web Zaman Damgası

S/AĞIR AKŞAMLAR...

Sağaltmalı, öyle ya…
Durgun kıtaları makber bellemeli
Ve uzatmalı şiir ayaklarını
Yüreğine yakın gelen hangi şarkıda
Gizli ise sehven yenildiğin ama vazgeçmediğin.

Kucaklamalı s/ağır akşamları
Aksanı yitik şehirlerde,
Şerrine lanet dediğin şiirlere serilmeli:
Ne boylu boyunca ne de külfetmişçesine
Rahvan kıyılarında nükseden esintinin
Boca etmeli tüm ahkamı
Yine cesetlerini şairlerin saklamalı
Derin bir saksıda
Ve budadıkça kalemini her şiirde…

Önce aşka banmalı sonra da kanayan dizelere
Sürmeli bol bol imgelerin iyileştirici gücünü
Bir de karalar bağlayan yürekleri okşamalı usulca
Sevmelere dair methiyeler dizdikçe dostların yüreğine
Kararan yürekten korkmalı yoksa
Ne anlamı kalırdı az sonra doğacak günün?

Serdikçe kuytulara namelerini
Ön safta hangi kahraman ise
Yüreğini ve bedenini siper ettiği ülkesine
Alnından öpmeli şehitlerini yüreğin,
Niyazını eksik etmeden her ezan vakti
Bir de surlarında ölümün peyda olan kara meleği
Unutmamalı ne gecenin kör vakti
Ne de diri hüznün güne olan lanetini duymazdan gelip
Oturmalı mihenk taşı,
Söylenmeye hazır kelamı dost bilip de sığındığın
Kimine göre kafir şiir
Ama hutbelerin en asili
Yine mazlumun yüreğinden esen efil efil.

Kardıkça dünü,
Sevdikçe ömrü,
Sustukça yarenin çatık kaşlarına nazire eden
Terennümü es geçmeden günün her vakti
Ve sokuldukça hüzün usul usul
Sus’larını çok görmemeli şairin
Vakit ne geç ne de erken
Sair hecenin kefareti verilmeden.