Web Zaman Damgası

İç döküş

çok sıkı bağlarla bağlamışlar anlaşılan
rüyamda bile koşamadım arkasından
korktum kahve önündeki yaşlılardan
biri bastonunu fırlatacaktı sanki
kulak verdiğinde gel diyen sesime
yanına geldiğimde gülerek
biri gülümsememi boğazıma tıkacaktı sanki
kollarımdan tutup ayıracaktı beni ondan


artık düşünün nasıl açsın çiçeğim
bir bülbül nasıl konsun dalıma
özgürce sokulayım yıldızıma
onu sevdiğimi fısıldayayım


yine de kural tanımazmışım
seni seviyorum diyebildim
beni sevdiğini söylediğinde
bir kaç şiir gönderebildim sevdiğime
mektuplarımı açığa bırakan postacıya rağmen
saklamadım sevgimi karanlıkta
çiğnesin diye mahalle baskısı
düşünüyorum da
bayağı bir korkusuzmuşum
buluşmasam da kırda bayırda


bir alt edebilsem rüyalarımı
en azından koluna girip yürüsem
bana doğru yöneldiğinde sigarasının dumanı
duysam içindeki özlemi
ona koşsam
aldırmasam
gözlüğünün altından bakıp
baston sallayan ihtiyara!..


11. 07. 2017 / Nazik gülünay