Web Zaman Damgası

HE CANIM HE

HE CANIM HE
Gül Yüzlüm’üm dilindeydi.
Diyordu ki, he canım he.
Hoş bir seher yelindeydi.
Diyordu ki, he canım he.

Kızdığında söylüyordu.
He canım he, he canım he.
En üst perde tepki buydu.
Bu söz onun, he canım he.

Bu güzellik ona mahsus.
Aramızda özel husus.
Söylediği asıl sus sus.
Diyordu ki, he canım he.

Kızdığında söylüyordu.
He canım he, he canım he.
En üst perde tepki buydu.
Bu söz onun, he canım he.

İçindeki sızı gibi.
Yüreğinin özü gibi.
Bir musiki sözü gibi.
Diyordu ki, he canım he.

Kızdığında söylüyordu.
He canım he, he canım he.
En üst perde tepki buydu.
Bu söz onun, he canım he.

Sevgilerle dolu özü.
Öyle sertçe bakmaz gözü.
Sitem eden en sert sözü.
Diyordu ki, he canım he.

Kızdığında söylüyordu.
He canım he, he canım he.
En üst perde tepki buydu.
Bu söz onun, he canım he.

Sıra dağlar yücelerde.
Dillerdeki hecelerde.
Gündüzlerde gecelerde.
Diyordu ki, he canım he.

Kızdığında söylüyordu.
He canım he, he canım he.
En üst perde tepki buydu.
Bu söz onun, he canım he.

Gelip gitme seferlerde.
Onu seven gönüllerde.
Şarkı gibi hep dillerde.
Diyordu ki, he canım he.

Kızdığında söylüyordu.
He canım he, he canım he.
En üst perde tepki buydu.
Bu söz onun, he canım he.

Bu dünyadan geçip gitti.
Sevenini yalnız etti.
Ona böyle hak söyletti.
Diyordu ki, he canım he.

Kızdığında söylüyordu.
He canım he, he canım he.
En üst perde tepki buydu.
Bu söz onun, he canım he.

O Gül Yüzlüm o bir çiçek.
Sevgi ören uğur böcek.
Zayi Ozan hep sevecek.
Diyordu ki, he canım he.

Kızdığında söylüyordu.
He canım he, he canım he.
En üst perde tepki buydu.
Bu söz onun, he canım he.

ZAYİ OZAN – İlhan ATEŞ
Ordu, 26/06/2017 Pazartesi

Şiirin Hikayesi :
Merhum sevgili eşim Güler Hanımefendi,
geçen yıl 27 Haziranda vefat etmişti.
Hastalığının ileri aşamasında, bir kızgınlık
ifadesi ve bir sitem olarak kullandığı bir
cevaptı, ‘’he canım he.’’ sözü.
Bana da şiirleştirmek düştü.