Web Zaman Damgası

ANAM

Anam
Bir ay var senden ayrılalı,
Bugün gözlüyorken yollarını.
Uçaklar geçiyor ardı ardına,
Anam hangisindedir acaba?

Bir tayyare indi Trabzon’a,
Hemen koştum sarıldım ona!
İlk sorusu köye gittin mi?
Köyü değil babamı sordu aslında.
Soğuktu gidemedim deyince:
Belli etmedi ama,
Çok kızdı bana.
Hiç insan uğramaz mı
Babasının mezarına!

Tuttu ellerimden,
Sıcaklığı geliyordu çiğerinden.
Yüreğinin sesiydi,
Beni titreten.
Boş ver anama kavuştum ya…
Ne derse desin,
Darılamam anama.
Yarın sabah uyansın,
Mezar başına varsın.
Biliyorum beni babama geçecek…
Bakalım ona ne cevap verecek?
Ben de derim babama:
Anam gurbetten ne getirdi sana?
-Evlatlarımın kokusunu…
Oh ne hoş kokuyorlar!
Torunları unutma,
Hepsi seni öpüyorlar.
Bu bayram topluca,
Seni burada bekliyorlar.

Hiş sormamış gibi,
Bakıyordu semaya,
Sanki yeni gelmişti,
Dünyaya
Yusuf Yılmaz