Web Zaman Damgası

SEVGİLİ ÇOCUĞUM

Sevgili Çocuğum;

Şu an sana yazacaklarımı yazmak yerine
Neden seni karşıma alıp söylemediğimi
Soracaksın bana belki de.

Bitip tükenmeyen o ilginç
Bazen inanılmaz komik
Ama daha çok da dahice sorduğun sorularla
Söylemek istediklerimin
Yönünü değiştirebileceğin endişesiydi.

Oysa biliyordum ki;
Sen de her çocuk gibi o müthiş zekan
Gözlemin sezgin ve derin duygularınla
Beni çok dikkatli ve soluksuz dinleyecektin.

‘Söz uçar yazı kalır’ deseler de ki ben bu söze
Hiç itibar etmem.
Öyle olsaydı eğer,
Anne Baba nasihati diye onca değerli
Sözler kuşaktan kuşağa en değerli
Miras olarak kalımıydı hiç?

Seni karnımda vücudumda taşıdığımı öğrendiğimde
O ana kadar hiç tanımadığım tatmadığım
Türlü çeşit duyguların iç içe geçtiğini hissettiğim
Yüz ifadem fotoğraflanmış olsaydı
Büyük ödül alırdı inan bana.

Sanki hem ben bir kez daha dünyaya
Yeniden gelmiştim
Hem kocaman bir dünyayı içime taşımıştım.

Öyle ya…
Bana çok değerli bir hazine emanet edilmiş
Ve bu hazineyi ne pahasına olursa olsun
Koruma sahip çıkma sorumluluğu verilmişti.
Bu hazine bir Çocuktu!

Ben de onu sabır ve özveriyle nakış nakış işleyip
İmrenilesi bir sanat eseri gibi şekillendirecek olan
Usta bir nakkaş!

Dokuz ay boyunca elim karnımın üstünde dolaştı durdu.
Ne hayallere daldım
Nerelere alıp götürdü yüreğim beni bir bilsen…

Sen gözlerini yaşama açtığın gün
Ben de gözlerimi dört açtım!
Sonraki günlerde elime sihirli bir fırça alıp
Yer yüzünün insan oğluna armağan ettiği
O muhteşem renkleriyle
Tuvalime çizmeye başladım seni.

Bu tablo insanlığın karşısına çıktığında
Övüçle sevgiyle seyredilsin diye.

Öncelikle insan olduğunu unutmayacaksın.
Gerisi kendiliğinden gelir zaten.

Onurunu benliğinde güzel ahlakını yüreğinde
Besleyip büyüteceksin yaşadığın sürece.
Kendinden önce başkalarının hakkını hukukunu emeğini
Gözeteceksin.

Adalet dürüstlük cesaret ve samimiyeti ilke edineceksin.
Manevi ve evrensel değerleri yücelteceksin.
Unutma ki dünyayı yaşanılır kılmak insanların kendi elinde.

Böylesi bir dünyada yaşamak ise tüm güzel insanların hakkı.
Doğaya hayvanlara sahip çıkmak ve onlara kucak açmak
Kutsal görevlerin arasında yer alsın.

Her çocuk dünyaya anneli babalı gelmiyor maalesef
Ve onlarla birlikte uzun zaman geçirme şansına sahip olamıyor.

Bil ki;
Dünyaya yalnız geldik yalnız gideceğiz.
Çıplak doğduk çıplak gideceğiz.

Ardında bırakacakların temiz ve saygı duyulan adın
Ve de insanlık yararına korkmadan bıkmadan sürdürdüğün
Eylemlerin olacaktır.

Henüz çok küçüksün çocuğum.
Ama ben biliyorum ki;
Bütün bunları o görkemli sımsıcak
Yüreğine sığdıracaksın.

Öğrendiğin her güzel ve değerli şeyi
Okuldan önce;
Anne yüreğinden süzülüp gelen öğretilerden
Öğreneceksin.

Yolun açık gelecek günlerin mutlu ve yaşanası olsun
Benim zeytin gözlü çocuğum.