Web Zaman Damgası

kalp kupası

kalbin,
en güzel sevene verilecek kupa gibi duruyor
buradan bakınca


tenin,
uzun soluklu dünya turu


yol uzun
zaman dar


kazanmaktan başka bir şans bırakmayan bakışların
içimdeki gölün sakin suyunda
ne kadar sesli harf varsa
takıyor oltasına


sözün bittiği yerden
özüne gidecek o yolun başındaki ince çizgideyim


yanı başımda atlar
develer
ve akşam güneşi gölgesine bakıp kendini fil sanan
bilumum pirelerle aynı safta olduğumu fark etmeyecek bir saflıkla
başlıyorum yarışa


ilk engeller kolay
bitini piresini geçiyorum
yanı başımda koşturan beygirin
at gözlüğünden faydalanıp çıkıyorum sırtına
oh ne alaaa
gözlük takınca kendisini artist sanan zavallı beygir
dediğim anda
üzerinden atladığı çite takılan ayağıyla düşmemiz bir oluyor
düşenin halinden düşen anlar gibisinden mazlum gözlerle bakışıyoruz bir an
yol uzun
zaman dar dedikten sonra
kırık ayağıyla bırakıyorum ardımda


aşılması imkansız bir uçurumun kıyısında
kal geliyor birden
peşinden
kanatlı bir sürüngen


anlıyorum o an
şike yaptığını


sonra düşünüyorum
ezdiğim pirelere papatya muamelesi yapan bir içle
içleniyor içim
kırılan at ayakları ise cabası


bütün hayalleri
umudun ipine düğümleyip
atıyorum uçurumdan


kendimi yokluyorum sonra
neyim kaldı diye


başka bir kalbe
kalben verilecek bir kalp
kalmış çok şükür


dönüyorum geri
dön sesine kesik kulaklarımla..