Web Zaman Damgası

KUŞLARIN CEM VAKTİ

Gökte tiz bir ayin uğultusu...
belli ki, sakil mevsimlerin bedbinliğin den kaçan,
kuşların Cem vakti bu dem.
özledikçe,hasreti bulutlara resmedip,
semaha duran turnalar aşkına,
mavinin gönülçelen suretini seyreyle sevgili.


Ben ki ne zaman yüreğime iliştirdim sevgini,
sensizken bile senden ibaret her günüm.
aklım bir hoş!
bu yüzden,
yalpalayan, kopuk uçurtmayım aşkının yamacına düşene dek.
biraz serkeş,birazda sarhoş.


Bazen soluğumu kesse de yokluğun.
şiddeti gün be gün artsa da sabrımın.
sen aldırma!
ağır başlı bir eşkıya bu sitemkar yoksunluk.
anıları tetikledikce nar kızılı akşamlar,
denizin aynasını kıran yakamozlar,
ve,
martı izleriyle harmanlanmış şu buğday tenli kumsallar,
gelişine biriktirdiğim cümleler fısıldıyorum dalgaların kulağına.


Üzülme !...
biliyorum geçecek bir gün,
sabrın selametine doğduğunda güneş.
boy verecek, yolsuz yordamsız, körpe baharlara seğirten yalın ayak umutlarımız
o vakit
saçı sakalı Akdeniz kokan bir rüzgâr öpecek saçlarımızdan ebedi.


Şimdi özlem acısıyla yoğrulurken vuslat,
korkulara değmeden göğe yükselsin dileklerimiz.
bekle beni!
günahı bizden giden,tembihli yasak sözlerimi yakıp,
özgürce,bağıra çağıra seni seviyorum diyeceğim
ve bir ömür,
ateşsiz duman olup yüreğinde tüteceğim.


Dilek USTA.